Alberto López
Przedstawiciele Salezjańskiej Prokury Misyjnej w Madrycie powrócili do Sierra Leone, po dwóch latach od zakończenia epidemii eboli, która spowodowała śmierć tysięcy osób, pozostawiając wiele sierot. Celem tej wizyty jest wykazanie, że dzisiaj, bardziej niż przedtem, pomoc dla tego kraju jest ważne i konieczna, i że praca salezjanów jest teraz jeszcze bardziej wytężona z powodu zastoju tego kraju. Prawdą jest to, co zostało już powiedziane: Sierra Leone stara się przeżyć!
Jest to kraj, w którym ten, kto osiągnie 50 lat życia, będzie uważany za tego, który przeżył, starca, mającego małą nadzieją na dalsze życie. Jest krajem, w którym okrutna wojna domowa wycisnęło piętno na wielu pokoleniach. Jest to także kraj, w którym 75% ludności ma poniżej 25 lat.
Salezjanie nie utracili wiary ani nadziei, a tym bardziej – miłości do bliźnich: młodzieży ubogiej i potrzebującej.
W tym jednym celu, aby uwidocznić to misyjne zaangażowanie na rzecz potrzebującej młodzieży, opracowuje się film dokumentalny o pracy, jaką salezjanie wykonują na rzecz pokrzywdzonych dzieci i dziewcząt przebywających w więzieniu dla dorosłych w Pademba Road, podczas gdy nikt nie protestuje i nikt nic nie robi dla nich i dla nieletnich ofiar prostytucji na ulicach.
Salezjanie towarzyszą tym wszystkim chłopcom i dziewczętom, zapewniając im opiekę lekarską, możliwość nauki, broniąc ich praw i starając się im pomóc odzyskać własną wolność.
“Afryka nas ujęła i chcemy spróbować opowiedzieć o tym wszystkim, co w powierzchownych oczach rozwiniętego świata oznacza ubóstwo i nędzęovertà e miseria, a co mieści w sobie wielkie lekcje na temat odporności, nadziei i człowieczeństwa, pomimo licznych sytuacji, które w wielu przypadkach są naprawdę trudne”.
