Jednakże sama historia salezjanów irlandzkich jest jeszcze starsza niż przybycie pierwszych duchowych synów Księdza Bosko do Irlandii. Istotnie, ksiądz Bosko był przyjacielem bpa Kirby, który w latach 80. XIX wieku był rektorem Kolegium Irlandzkiego w Rzymie (por. Memorie Biografiche, XVII, 60). Dlatego też niektórzy irlandzcy studenci w podróży do Kolegium Irlandzkiego w Rzymie zatrzymywali się w Turynie. Niektórzy z nich zatrzymywali się na krótko, ale pięciu z nich pozostało z księdzem Bosko, zostając salezjanami.
Wielu innych irlandzkich salezjanów pracowało potem w różnych krajach, zwłaszcza w Anglii. Jakkolwiek potem bp Hallinan, biskup Limerick, który znał Księdza Bosko właśnie z czasów, kiedy był studentem Kolegium Irlandzkiego w Rzymie (por. Memorie Biografiche X, 1372), zdecydował się zaprosić salezjanów do Irlandii, by otwarli szkołę w Pallaskenry – będzie to pierwsza z wielu salezjańskich szkół rolniczych w tym kraju.
Istotnie, w 1922 roku zostanie otwarta druga szkoła w Warrenstown. Trzecim domem salezjańskim, jaki powstał, był nowicjat w Ballinakill, który był niezbędny z wybuchem II wojny światowej. Po nich był ośrodek w Crumlin, w Dublinie, który powstał w 1953 r., poprzez który salezjanie na przestrzeni wielu lat realizowali wielką pracę duszpasterską, a gdzie obecnie mieści się dom inspektorialny; ośrodki w Maynooth (1973), Celbridge i Milford (1981), “Rinaldi Community” w Dublinie (1991). Nie można też zapomnieć o licznych “Don Bosco Houses”, które od 1977 roku do dzisiaj są obecne w całej stolicy, będąc przykładem dobrej praktyki, gdy chodzi o przyjęcie potrzebujących dzieci i młodzieży.
Obecnie w zielonej Irlandii przebywa 52 duchowych synów Księdza Bosko w pięciu wspólnotach. Wielu z nich pełni także różne funkcje poza domami salezjańskimi. Istotnie, pomimo zmniejszającej się ich liczby, bardzo się angażują w inicjatywy duszpasterskie. Ale jest ewidentne, że aktulnym wyzwaniem dla charyzmatu salezjańskiego w tym kraju jest przekazanie ducha salezjańskiego i metody wychowawczej współpracownikom świeckim, aby to oni kontynuowali prowadzenie dzieł i placówek oraz podtrzymywali przy życiu dar Księdza Bosko na ziemi św. Patryka.
