Rok Miłosierdzia jest jak drzewo, które zapuszcza swoje korzenie w glebie Kościoła posoborowego, który umiał bardziej przyjąć “lekarstwo miłosierdzia”’ niż “chwycić za broń rygoru”, zachęcając do pełnienia posługi Samarytanina wobec świata. Jest to drzewo, które się rozwinęło, karmiąc się refleksją i doświadczeniem encykliki “Deus Caritas est” Benedykta XVI. Jest to drzewo, które przynosi swoje dojrzałe owoce w słowie i działaniu Papieża Franciszka.
Ks. Bosko przemierzył drogę nawrócenia, aby rozpoznać i przyjąć miłosierdzie Boże. Koncepcja Boga, jaką przyjmuje od lat dziecięcych, to Bóg surowy i straszny, którego sprawiedliwość czasem zdaje się tłamsić Jego opatrzościową dobroć. To właśnie w szkole ks. Cafasso i ks. Guali, poznał zrównoważoną teologię moralną. Będzie przede wszystkim towarzyszyć swoim ubogim i trudnym chłopcom, uciekając się nie do rygoru, ale dobroci, serdeczności i miłosierdzia Bożego.
Przełożony Generalny stawia następnie pytanie, jakie powinno być to doświadczenie miłosierdzia w każdym domu salezjańskim na świecie. Konflikty, fundamentalizmy, przemoc w imię Boga, niesprawiedliwość wołają o miłosierdzie. Olbrzymia przestrzeń cierpienia woła o współczucie i litość. Z drugiej strony, nie możemy okazać miłosierdzia, jeśli sami nie doświadczyliśmy przebaczenia i miłosierdzia ze strony Boga, zwłaszcza w sakramencie Pojednania.
W kontekście naszego charyzmatu miłosierdzie oznacza posiadać to samo samo serce co Jezus, Dobry Psterz; oznacza praktykować System Prewencyjny i być obecnym wśród młodzieży, ponieważ bez tej bliskości nie można przekazać miłosierdzia. I na koniec, miłosierdzie domaga się sprawiedliwości społecznej w naszych środowiskach, w przeciwnym razie pozostanie ono wyrażeniem abstrakcyjnym i pustym.
Kończąc, Przełożony Generalny zachęca nas do uznania i wzywania Maryi, Matki miłosierdzia. Niech Ona będzie naszą Mistrzynią i Przewodniczką.
List Przełożonego Generalnego “Misericordiosi come il Padre” (Miłosierni jak Ojciec) jest dostępny na stronie sdb.org.
