Te filmy krótkometrażowe ukazały różne formy walki i silne punkty osób niepełnosprawnych, wskazując na konieczność promowania ich praw i podkreślając, że niepełnosprawność nie może być postrzegana jedynie jako “defekt”, lecz element odmienności samej natury.
Filmy te kierowały również zachętę do większego słuchania osób niepełnosprawnych na forum polityki i podejmowania decyzji w sprawach, które ich dotyczą. A całe to wydarzenie posłużyło także do zmotywowania działaczy mediów do szerszego informowania zwykłych ludzi o problemach związanych z niepełnosprawnością, aby w ten sposób przyczynić się do promowania praw osób niepełnosprawnych.
Wśród osób obecnych na tym Festiwalu znaleźli się hinduscy reżyserowie Raju Murugan i Bhimsingh Lenin, a poza tym liczni przedstawiciele władz lokalnych, jak również radca regionu Azja Południowego – ks. Maria Arokiam Kanaga, który wygłosił przemówienie na rozpoczęcie festiwalu. “To oni są prawdziwymi bohaterami naszych czasów” – powiedział. Pomimo apatii i obojętności wielu, ci chłopcy i dziewczęta, ci waleczni mężczyźni i kobiety pokazują nam, w jaki sposób stawiać czoła wyzwaniom życia, czyniąc to z odwagą i optymizmem. Całe społeczeństwo ma doprawdy względem was dług wdzięczności”.
Wśród filmów, które zostały pokazane w czasie tego festiwalu, szczególną uwagę zwrócono na film dokumentalny, którego producentem jest “Don Bosco Institute of Communication Arts” (DBICA), a który wzruszył wszystkich obecnych. Jego bohaterką jest Suguna, kobieta, która całkowicie poświęciła swoje życie opiece nad sześciorgiem swojego rodzeństwa, braci i sióstr, którzy zostali dotknięci ciężką niepełnosprawnością. W tym dokumencie ta kobieta twierdzi, że czuje się wyróżniona, wierząc, że to Bóg zachował ją w zdrowiu właśnie po to, aby się zaopiekowała swoim bardzo potrzebującym rodzeństwem.
