Na obszarze “meseta del Chubut” klimat jest nieprzyjazny, z latami znaczonymi upałami i zimami ze śniegiem i mrozem. Tych niewielu mieszkańców zamieszkuje się 5 małych ośrodków ze szkołą, 3 wioski liczące mniej niż tysiąc mieszkańców oraz 7 wspólnot, które tworzą wyłącznie członkowie plemienia Mapucze. Ta ostatnia lokalna grupa etniczna, która stanowi większą część całej ludności płaskowyżu, jest ludem dumnym, który podarował Rodzinie Salezjańskiej jeden z najpiękniejszych owoców świętości młodzieżowej: Zefiryna Namuncurę.
Salezjanie są obecni w tym regionie od pierwszych lat XX wieku, a z upływem czasu zrealizowali i realizują wiele przedsięwzięć z korzyścią dla Indian Mapucze: pomagają im ulepszyć technikę hodowli owiec, która stanowi główne źródło ich utrzymania; realizują projekt wiercenia studni i prac wodno-kanalizacyjnych na obszarze, gdzie jest mało wody; zajmują się ochroną i troszczą o środowisko na terenie, gdzie zasoby mineralne budzą wielkie zainteresowanie koncernów międzynarodowych; organizaują kursy kształcenia zawodowego i prowadzą działalność duszpasterską ukierunkowaną na dorosłych, dzieci i młodzież w różnych wioskach i koczowiskach.
Ogólnie mówiąc, niezmordowanie wędrują, aby nieść pomoc i słowo Boże wspólnotom Mapucze z płaskowyżu, zwracając szczególną uwagę na dzieci i młodzież.
Dzisiaj salezjańskim referentem dla tego obszaru jest ks. Antonio Sánchez, który, oprócz kierownictwa duchowego i pracy na rzecz promocji ludzkiej członków plemienia Mapucze, robi wszystko, aby zachowali oni i docenili swoją tożsamość.
Pracę salezjanów na rzecz ludu Mapucze wspiera Stowarzyszenie Missioni Don Bosco z Turynu.
