Zanim wsiadł do samolotu, ks. Á.F. Artime oświadczył: “Chcę w sposób szczególny okazać wam moją wdzięczność. Odjeżdżamy z sercem pełnym waszych twarzy, uścisków, słów, które wymieniliśmy, życia, które dzieliliśmy... Dostrzegłem, że charyzmat salezjański wciąż jest żywy”.
Ostatnie trzy dni wizyty były szczególnie intensywne. W piątek, 11 maja spotkał się z około 150 osobami, salezjanami i świeckimi członkami ekip kierowniczych dzieł salezjańskich z całego kraju. W domu rekolekcyjnym “El Pelicano”, znajdującym się na peryferiach Montevideo, Przełożony Generalny powiedział: “Dzisiaj nie stanowi przedmiot negocjacji czy nie jest czymś fakultatywnym wspólna realizacja drogi ducha i posłannictwa przez salezjanów i świeckich” – podkreślił X Następca Księdza Bosko.
W sobotę, 12 maja o godz. 8.15 Przełożony Generalny spożył śniadanie z członkami różnych ekip komunikacji społecznej inspektorii, co miało miejsce w pomieszczeniach “Radio Oriental 770 AM”, radia archidiecezji Montevideo. Z powodu obecności Przełożonego Generalnego organizatorzy wizyty podjęli decyzję o wcześniejszej procesji ku czci Maryi Wspomożycielki, która odbyła się w tym właśnie dniu, a w której uczestniczył również arcybiskup Montevideo – kard. Daniel Sturla, salezjanin. Księdzu Á.F. Artime towarzyszyły tysiące osób, które wzięły udział w tym wielkim święcie maryjnym.
W niedzielę 13 maja, w święto św. Marii Dominiki Mazzarello Przełożony Generalny spotkał się z Córkami Maryi Wspomożycielki w ich Domu inspektorialnym. “Żaden człowiek młody nie zapuka do naszych drzwi, jeśli nie ukażemu mu doświadczenia życia, które pozwoli wyraźnie dać odczuć obecność Boga pośród nas, jako braterstwa pełnego człowieczeństwa” – stwierdził przy okazji tego spotkania. A poza tym zachęcił siostry, by pozostały wierne charyzmatowi: “Nie lękajcie się! Jeśli Instytut i Zgromadzenie pozostaną wierni temu, co jest najbardziej kluczowe dla naszego charyzmatu, Duch nie przestanie nam towarzyszyć”.
“Obecność X Następcy Księdza Bosko – powiedział ks. inspektor Alfonso Bauer – to spotkanie, które nas wzmocniło i dodało bodźca do dalszej służby na rzecz młodzieży, realizowanej z entuzjazmem i optymizmem”.
