W swoim wystąpieniu ks. Attard przypomniał delegatom, że duszpasterstwo młodzieży jest dziedzictwem, jakie przejęliśmy bezpośrednio od Księdza Bosko. Wezwał ich do powrotu do systemu prewencyjnego i zastanowienia się nad sposobem towarzyszenia młodym na drodze ku Chrystusowi. Następnie zaznaczył, że powołanie ma być przeżywane w poszczególnych kulturach, tzn. orędzie Jezusa ma się inkulturować. “Jest wielu ludzi młodych w naszych społeczeństwach, którzy potrzebują towarzyszenia, ale pytaniem jest, czy my jesteśmy gotowi do tego, by ich wysłuchać i im towarzyszyć” – powiedział na koniec radca generalny ds. duszpasterstwa młodzieży.
Potem miała miejsce refleksja wśród delegatów poszczególnych okręgów afrykańskich, która dotyczyła wyzwań, jakie zostały wskazane w czasie tych czterech dni Wizyty d'Insieme.
W swoim końcowym przemówieniu Przełożony Generalny ks. Ángel Fernández Artime podziękował wszystkim obecnym i organizatorom. “Region wzrasta w braterstwie” – zauważył. “Pomimo odmiennych kultur duch braterstwa w regionie jest wyraźny”.
Chociaż wyzwanie związane z reorganizacją placówek salezjańskich nie jest łatwym zadaniem, to nie może być ono jedynie rozumiane jako konieczność zamknięcia niektórych placówek, co raczej – jako otwarcie nowych. Przełożony Generalny serdecznie poprosił przełożonych inspektorii i wizytatorii, aby byli rozsądnie odważni w podejmowaniu decyzji co do placówek, które należy zamknąć, i nowych, które należy otworzyć, mając za busolę salezjańską tożsamość powołania osób konsekrowanych, którą określił “piękną tożsamością salezjańską”, i znajdując wciąż nowe sposoby nadawania regionowi oblicza Księdza Bosko w coraz większym . W swojej wypowiedzi podkreślił, że nie można, ot tak po prostu, prowadzić apostolatu, odpowiadając na krytyczne sytuacje, ale trzeba dogłębnie zastanowić się, co oznacza nadać oblicze Księdza Bosko swojemu okręgowi.
Na koniec zapewnił wszystkich przełożonych okręgów Salezjańskiej Afryki o swojej bliskości na poziomie animacji inspektorii, stwierdzając, że zarówno w jego sercu, jak i sercach członków jego Rady zawsze pozostanie region Afryki-Madagaskaru.
