Po międzynarodowej peregrynacji relikwii Świętego Młodzieży, trwającej wiele lat, Przełożony Generalny ks. Ángel Fernández Artime zdecydował się przekazać je do Sanktuarium Narodowego w León, by mogły tam odbierać cześć wiernych. Chociaż salezjanie są obecni w tym mieście dopiero 57 lat, kult Świętego Młodzieży rozpoczął się znacznie wcześniej. Kiedy V Następca Księdza Bosko, ks. Renato Ziggiotti, odwiedził Leon w 1956 roku i w tym czasie w mieście znajdowali się jedynie salezjanie współpracownicy, był pod wrażeniem kultu i miłości, jaką darzyła miejscowa ludność Księdza Bosko, i oświadczył: “To prawda, że w Turynie jest ciało Księdza Bosko, ale tutaj jest jego serce”.
W dniu powitania relikwii, w sanktuarium zgromadziła się spora liczba młodzieży i dzieci, które były ubrane w czarne sutanny i berety, przywołując tradycyjny ubiór Księdza Bosko. W południe do sanktuarium przybyła figura, która mieści wewnątrz relikwie Księdza Bosko, i rozpoczęła się celebracja eucharystyczna, której przewodniczył ks. Hugo Orozco, inspektor Meksyku-Guadalajary, w koncelebrze z licznymi kapłanami. Przy tej okazji ks. inspektor prosił wiernych, by nie skupiali się tylko na tym święcie i relikwiach, jako że “obecność Księdza Bosko musi nam pomóc zbliżyć się do Boga”.
W 1951 r. były seminarzyta z Vera Cruz, Juvencio Cajiga, przybył do León po tym, jak zostało zamknięte seminarium w Puebla, z pragnieniem wybudowania kościoła na cześć Księdza Bosko i szkoły dla ubogich dzieci. I zaczął budowę. Właśnie w czasie trwania budowy otrzymał relikwię Księdza Bosko, jaką przekazał mu ks. Renato Ziggiotti, ówczesny przełożony generalny, co było swoistą “apoteozą”, od tego dnia León było nazywane “La ciudad Don Bosco” (Miasto Księdza Bosko), jak czytamy w kronikach. Od tego też dnia miasto oczekiwało na relikwie Księdza Bosko, które po przeszło pół wieku przybyły do tego miasta.
