Ekwador – Zmarł ks. Ambrosio Sainaghi, salezjanin, który swoje życie poświęcił misjom

04 wrzesień 2020

(ANS – Macas) – W środę, 2 września, w domu wspólnoty w Macas, gdzie przebywał od 2016 roku, w wieku 96 lat zmarł ks. Ambrosio Sainaghi, salezjanin misjonarz z Włoch. Właśnie w Macas spędził ostatnie dni swojego życia, w towarzystwie swoich współbraci salezjanów, z którymi dzielił tę samą pasję: powołanie misyjne.

Jego zainteresowanie życiem zakonnym i misjami zrodziło się w oratorium w Mediolanie. Tam spotkał się z salezjaninem misjonarzem, który przyjechał z Chin, a który był jego nauczycielem religii. Po kilku miesiącach ten musiał powrócić do Chin i zwrócił się do niego z prośbą, by wziął zamiast niego lekcje katechezy. Młody Ambrosio przystał na tę propozycję, a potem zdecydował się wstąpić do aspirantatu.

W czasie nowicjatu poprosił o pozwolenie na wyjazd na misje, takowe otrzymał i został skierowany do Ameryki Łacińskiej. Czekał na niego Ekwador, kraj, o którym wiedział bardzo mało, prawie nic, a do którego przybył 10 listopada 1950 roku.

Odbył studia teologiczne w Bogocie, w Kolumbii, a po czterech latach powrócił do Ekwadoru, do Gualaquiza, gdzie przyjął święcenia kapłańskie, co miało miejsce 5 listopada 1961 r.

Bomboiza w dżungli, gdzie mieściła się wspólnota salezjańska, która służyła tubylcom Shuar, to miejsce, które przywołuje z wielkim wzruszeniem ks. Sainaghiego jako jednego z założycieli tej wspólnoty. Jego praca była pracą misjonarza wędrownego: niósł radość Ewangelii wspólnotom z okolicy, spotykał się z ich członkami, rozmawiał z ludźmi młodymi.  

A poza tym godna odnotowania jest jego praca w Sucúa, gdzie bardzo się angażował, aby Indianie Shuar mogli otrzymać dowody tożsamości i stać się obywatelami. W tamtym czasie ci, którzy nie byli autochtonami, okazywali wielką pogardę tym, którzy nimi byli, jako że ci nie posiadali dowodów tożsamości, stąd też ks. Sainaghi podjął walkę o uznanie ich praw i towarzyszył im w każdym czasie.

Spędził większą część swojego życia misyjnego, 30 lat, w Cuenca. Tamtejsze dzieło funkcjonowało jako miejsce przyjęcia dla salezjanów, którzy przybywali z obszarów orientalnych na leczenie medyczne lub w celu nabycia rzeczy, które były niezbędne w ich pracy we wspólnotach.

Tam właśnie miał możliwość pracy wśród dzieci ulicy, które pracowały jako pucybuty albo sprzedawały gazety. W weekendy ich gromadził i organizował dla nich mecze piłki nożnej, dawał im jedzenie, odzież i mówił o miłości Boga, jak wcześniej czynił to Ksiądz Bosko w odniesieniu do dzieci, które przybywały z różnych części Włoch.

Ks. Sainaghi był człowiekiem i salezjaninem, który z satysfakcją zrealizował swoje powołanie. W wywiadzie, jakiego udzielił w 2016 roku, powiedział: “Nie żałuję, że jestem salezjaninem, jestem szczęśliwy i zadowolony. Jestem szczęśliwy, że mogłem poświęcić moje życie misjom, a jeśli Bóg pozwoli, będą chciał nadal pracować zgodnie z moim powołaniem misyjnym, które miałem to szczęście realizować przez całe moje życie”.

Biuro Komunikacji Społecznej Inspektorii Ekwadorskiej

InfoANS

ANS - “Agencja iNfo Salezjańska” - jest periodykiem wielotygodniowym telematycznym, organem komunikacji Zgromadzenia Salezjańskiego, zapisanym w Rejestrze Trybunału Rzymskiego pod nr 153/2007.

Ta witryna używa plików cookies także osób trzecich w celu zwiększenia pozytywnego doświadczenia użytkownika (user experience) i w celach statystycznych. Przewijając stronę lub klikając na któryś z jej elementów, wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookies. Chcąc uzyskać więcej informacji w tym względzie lub odmówić zgody, kliknij polecenie „Więcej informacji”.