Niezależnie od tego, czy chodzi o pomoc społeczną, zwalczanie pracy dzieci, pomoc i resocjalizację dzieci ulicy, dzieci-żołnierzy lub nieletnich zmuszanych do prostytucji, salezjanie są zawsze na pierwszej linii. Czynią to, udzielając się w ramach ponad 5500 instytucji, które koncentrują swoją działalność na wychowaniu.
Oto niektóre z przykładów tego, co robią salezjanie na całym świecie w celu ratowania zranionych dzieci i zapobiegania wykorzystywaniu, niesprawiedliwości i przemocy względem nich:
“Ciudad Don Bosco” w Medellin, w Kolumbii. Jest tu realizowany jeden z najstarszych i największych programów resocjalizacji dzieci w Ameryce Łacińskiej. Długi proces resocjalizacji tam realizowany skupia się na trzech kluczowych elementach: jak nauczyć się na nowo ufać dorosłemu, jak mieć nadzieję na przyszłość i budować zdrowe relacje z innymi. Psychologowie i nauczyciele współpracują z młodymi ludźmi, aby wyposażyć ich w narzędzia, dzięki którym mogą zapewnić sobie lepszą przyszłość. Od początku swojego istnienia, tj. 1965 roku, ta instytucja pomogła ponad 83 tys. chłopców i dziewcząt, dzieciom ulicy i byłym dzieciom-żołnierzom.
Salezjanie, którzy pracują w Ciudad Juárez, w Meksyku – w środowisku stojącym pod znakiem przemocy związanej z narkotykowym procederem – prowadzą liczne oratoria, do których uczęszcza ogółem ponad 5 tys. osób każdego tygodnia. Salezjańskie oratoria stanowią oazy wychowania: są otwierane o godz. 8.30 rano, a są zamykane późnym wieczorem, oferując cały czas szereg zajęć siedem dni w tygodniu, 365 dni w ciągu roku. Do południa odbywają się zajęcia w ramach warsztatów dla matek, bo w tym czasie dzieci są w szkole; po południu rodzice mają wolne, podczas gdy zajęcia mają ich dzieci. Działają również szkoły sportowe, prowadzane są sesje sztuk walki dla dzieci i dorosłych, warsztaty tańca, cyrkowe, malarstwa i pisania, nauka jazdy na deskorolce, “parkour”, “freeclimbing”...
Usytuowane w stolicy Sierra Leone, w Freetown, dzieło “Don Bosco Fambul” to miejsce działalności jednej z głównych organizacji zajmującej się dziećmi w tym kraju. Ta angażowała się na pierwszej linii pomocy dzieciom, które zostały osierocone w czasie epidemii Eboli, ratując również bardzo młode ofiary prostytucji, chroniąc ludzi młodych przed zakażeniem Covid-19 i prowadząc resocjalizację dzieci ulicy oraz poszukując ich rodzin i umożliwiając powrót dzieci do swoich rodzin. Ściśle współpracuje z jednostką policji, adwokatami i agencjami ochrony dzieci. Wielokrotnie otrzymywała słowa pochwały za swoje zaangażowanie ze strony najwyższych władz państwowych kraju.
