W tym spotkaniu uczestniczyli ludzie młodzi w formacji początkowej, którzy w poprzednich miesiącach przesłali swoje uwagi dotyczące nowej wersji “Ratio”, co uczynili zarówno za pośrednictwem Google Doc na poziomie regionalnym, jak i spotkań na platformie Zoom.
W czasie tego ostatniego spotkania ten dialog został rozszerzony i wzięli w nim udział symultanicznie przedstawiciele wszystkich regionów. Gościem tego spotkania był ks. Coelho, który dzielił się z nimi swoimi oczekiwaniami związanymi ze wspólną drogą, jaka jest do przemierzenia. Głównym tematem spotkania było: “Moje marzenie dotyczące formacji salezjanów w najbliższych 10 latach”. Było to czas bardzo piękny i bogaty w nadzieję. Można było wyraźnie odczuć (w formie cyfrowej w rzeczywistym czasie), jak bardzo Ksiądz Bosko jest żywy w licznych kulturach i różnych kontekstach. To wydarzenie było dostępne dla wszystkich także dzięki symultanicznemu tłumaczeniu ze strony Anselmo, Geralda, Christophera i Carl-Enrico.
Oddajmy głos bezpośrednim protagonistom tego spotkania, przytaczając to, co niektórzy z nich umieścili na Google Doc. Spośród wielu wypowiedzi młodych salezjanów, przytaczamy wpisy czterech z nich, reprezentujących różne regiony, którzy w ramach “70x7” wejdą w skład grupy roboczej, która od 16 do 28 listopada w Rzymie przeprowadzą analizę wszystkich materiałów, jakie dotarły w tych miesiącach w związku z nowym “Ratio”.
Miguel Núñez (MEG): “Marzę o formacji, która będzie odpowiadać na rzeczywistość młodzieży i społeczeństwa; gdzie współbracia salezjanie są prawdziwymi ludźmi Bożymi, prawdziwymi braćmi i sługami, gotowymi oddać życie za młodych. Marzę o salezjanach, którzy potrafią słuchać i rozmawiać rozsądnie, z czułością ojca i starszego brata. Braciach, którzy wyraźnie działają jak prorocy, w sposób wiarygodny głoszą Jezusa Chrystusa swoim życiem, aby w innych zrodziło się pragnienie życia prawdziwie chrześcijańskiego. Marzę o współbraciach, którzy będą szczęśliwi, przeżywając swoje życie z młodymi ludźmi, dzieląc z nimi czas; którzy dając świadectwo chrześcijańskie, będą naprawdę zadowoleni ze swojego salezjańskiego powołania”.
Giorgio Ramundo (ICP): “Moim największym pragnieniem dotyczącym formacji salezjanów na najbliższe 10 lat jest to, aby w centrum formacji – początkowej i nie tylko – znalazły się „sympatia”, pasja, a także kwalifikacje zawodowe przygotowujące do misji, zwłaszcza tej ukierunkowanej na ubogich, na młodych ludzi, którzy nic nie mają. Marzy mi się formacja, która potrafi odpowiedzieć na pytanie: „Kim są DZISIAJ ubodzy i opuszczeni młodzi ludzie?”, a także formacja, która potrafi pobudzić i odpowiedzieć na pytanie: „Co ja tu robię? Dla kogo tutaj jestem?’. Wtedy wszystko inne – struktury, etapy formacyjne, studia, życie wspólnotowe… – zostaną ponownie odczytane właśnie w tym świetle. Chciałbym formacji, która pozwoli młodemu salezjaninowi zrozumieć, że jest tutaj, aby ocalić swoją duszę, jak to mawiał i jak tego chciał Ksiądz Bosko, i że sposobem na to jest spotkanie, miłość i bycie kochanym, aby być „odkrytym” przez najbiedniejszych i najbardziej opuszczonych młodych ludzi”.
Minsu Moses Jung (KOR): “Jak sugeruje KG28, chciałbym, abyśmy umieli towarzyszyć młodym ludziom w kierunku zrównoważonej przyszłości, której domagają się od nas młodzi ludzie tego pokolenia. W tym celu musimy umieścić zagadnienia dotyczące podstaw ekologii w naszym programie formacji początkowej i ciągłej oraz wcielać te zasady w naszym życiu wspólnotowym jako prorocy. Dla młodych ludzi musimy być w stanie dać z siebie wszystko, co najlepsze. Jesteśmy takimi, kiedy kroczymy „razem ze świeckimi w misji i formacji” (KG28 – VI propozycja programowa). To właśnie dokładnie robił Ksiądz Bosko w swoim Oratorium dla młodzieży, a KG24 stwierdziła, że jest to model działania „jedyny możliwy do praktykowania w obecnej sytuacji” (KG 24, 39).
Dickson Eugene (INK): “Marzę o salezjanach – wszystkich! – którzy nie poszukują władzy, ale możliwości służenia; którzy będą służyć na marginesach społecznych i gospodarczych; którzy będą odznaczać się niepowstrzymaną odwagą, ukształtowaną przez formację, która pozwoli im kreatywnie stawić czoła różnym sytuacjom. Salezjanach, którzy nawet jeśli nie posiadają umiejętności i możliwości takich jak ich rówieśnicy w świecie, będą w stanie, jak Ksiądz Bosko, iść do przodu bez lęku w poszukiwaniu zbawienia dusz oraz dokładać wszelkich starań na polu uczenia się, dostosowywania i wprowadzania zmian, aby osiągnąć zamierzony cel, nie osłabiając przy tym swojej tożsamości. Musimy dążyć do tworzenia wspólnot formacyjnych, które będą wystarczająco elastyczne, aby zachęcać i promować naukę, formację, otwierając się na rzeczywistość; które będą posiadać odpowiednie struktury, pozwalające promować tożsamość i inkulturację”.
