Zapewnienie edukacji odpowiedniej jakości, która byłaby dostępna i odpowiednia dla rodzin znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji, było celem synów Księdza Bosko w Pakistanie już od ich przybycia do tego kraju, co miało miejsce w 1998 r. Dlatego też, najpierw w Kwecie, a potem w Lahaur, salezjanie zaczęli realizować program edukacji formalnej i nieformalnej, który obejmuje również kształcenie zawodowe.
“Staramy się zapewnić edukację na odpowiednim poziomie i innowacyjną. System edukacji w Pakistanie jest mnemoniczny, skupia się na pojęciach, które należy poznać, podczas gdy my staramy się rozbudzić umiejętności uczniów. Z tego powodu w ostatnich miesiącach zainstalowaliśmy interaktywne tablice multimedialne we wszystkich salach” – stwierdza ks. Gabriel Cruz, salezjanin misjonarz z Meksyku, który od trzech lat przebywa w Lahaur. Istotnie, ośrodek techniczny i młodzieżowy “Don Bosco” w Lahaur jest uważany za najlepszy w kraju.
W salezjańskich szkołach zwraca się uwagę nie tylko na edukację uczniów, ale także stara się zapewnić odpowiednie wsparcie ekonomiczne, stupendia i mieszkanie uczniom z najbiedniejszych rodzin.
W Lahaur salezjanie oferują trzyletnie kursy zawodowe w zakresie technologii mechanicznej, informatyki i technologii elektrycznej. Są także prowadzone roczne kursy na takich kierunkach, jak spawanie, chłodnictwo, klimatyzacja, hydraulika, stolarstwo; można również zdobyć dyplom z informatyki. Istnieje także możliwość odbycia krótkich, 6-miesięcznych, innych kursów: fryzjerskiego, estetyki i makijażu.
Do salezjańskich szkół w Kwecie uczęszcza 600 uczniów, z których prawie połowa to dziewczęta; większość z nich to chrześcijanie. Ponadto w internatach szkoły przebywa 30 chłopców i 20 dziewcząt. W Lahaur edukacją formalną jest objętych 200 uczniów, 250 uczniów kształci się zawodowo, a 150 ludzi młodych zostało przyjętych do hostelu.
Jak to zazwyczaj bywa w każdym dziele salezjańskim, podwórko ogrywa znaczącą rolę w edukacji: “Oferujemy różne zajęcia pod gołym niebem, a także zajęcia z muzyki, teatru, filmu i zawody sportowe” – kontynuuje salezjanin misjonarz.
Również duszpasterstwo i praca humanitarna odgrywają znaczącą rolę w codziennej pracy salezjanów w Pakistanie, czemu towarzyszy zainteresowanie potrzebami ludności doświadczonej różnymi klęskami żywiołowymi, jak również pomoc żywnościowa i dostarczanie środków higienicznych w czasie pandemii.
Przyszłość nie kryje wyzwań i trudności: “Potrzebujemy pomocy, ponieważ jesteśmy na skraju możliwości, gdy chodzi o płace dla nauczycieli, a chcemy także kontynuwać program żywienia dzieci w szkołach i inny zakładający darmowy transport dla dzieci, które muszą codziennie przemierzać drogą liczącą ponad 30 km” – mówią na koniec salezjanie.
