Ks. Mykhaylo Chaban, przełożony wizytatorii Ukrainy obrządku greckokatolickiego (UKR), informuje, że ciężarówka z pomocą, która raz w tygodniu przyjeżdża do Lwowa ze Słowacji, „dowozimy żywność i leki do najbardziej dotkniętych obszarów, takich jak Charków, Dniepr i w regiony Ługańska i Doniecka… Coraz częściej pojawiają się nowe miejsca, gdzie ludzie potrzebują jedzenia”.

I kontynuuje: „dzięki wsparciu Salezjańskiej Prokury Misyjnej z Bonn co tydzień wysyłamy chleb do Charkowa, a na pewno zwiększymy jego ilość, gdy tylko nasza nowa piekarnia zacznie działać”. Ta jest w budowie we Lwowie właśnie dzięki projektowi wspartemu przez “Don Bosco Mission Bonn”.

A poza tym są podejmowane liczne inne działania mające na celu pomoc potrzebującym. Dzięki wsparciu Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego z Lugano są prowadzone remonty w domu we Lwowie, które podjęto z początkiem wojny, aby odpowiednio dostosować tę dużą strukturę na przyjęcie tych, którzy nie wiedzą, dokąd się udać. Prace mają się zakończyć w ciągu miesiąca, a obiekt będzie służyć również części mieszkańców dzielnicy miasta.

Salezjanie są także aktywni na polu edukacyjnym: “Próbujemy edukować młodzież przez sport, odbyliśmy pierwsze treningi” – kontynuuje ks. Chaban. „Zdecydowaliśmy się na rozpoczęcie tych zajęć sportowych, aby pomóc im stopniowo wychodzić z wojennego stresu. Będziemy chcieli również w nie włączyć dzieci i młodzież przesiedleńców”.

Do domu dziecka we Lwowie przybyło siedmioro nowych dzieci, zarówno z okolic, jak i ze strefy działań wojennych. Salezjanie kontynuują także posługę towarzyszenia za granicą: “Wysłaliśmy na Valdocco kolejną grupę matek z dziećmi. Wyjechały 43 osoby” – mówi na koniec przełożony UKR.

Również we Lwowie szkoły pozostają otwarte, angażując się nadal w edukację młodzieży. Liceum i ośrodek kształcenia zawodowego prowadzą lekcje online, a około 80% z około 550 uczniów uczestniczy w tych zajęciach, niektórzy także z zagranicy.

Także szkoła salezjańska „Vsesvit” w Żytomierzu, należąca do Inspektorii Krakowskiej (PLS), nadal prowadzi nauczanie, cały czas online, w którym bierze udział 90% uczniów, których normalnie jest 200. Wojna głęboko naznaczyła kondycję tej placówki: 50% uczniów i 20% kadry nauczycielskiej przebywa za granicą, a do oratorium, które działa regularnie od połowy marca, uczęszcza od 4 do 8 młodych ludzi.

Również w Odessie prowadzi się edukację na odległość, aby nie rezygnować z nauczania dzieci i młodzieży w ogóle: miejscowa szkoła salezjańska liczy 120 uczniów, z których około połowa bierze udział w zajęciach lekcyjnych, czyniąc to głównie z zagranicy. Gdyby nie było wojny, w kwietniu zostałoby otwarte przedszkole, ale z uwagi na obecną sytuację bardzo mało dzieci zostało zagłoszonych, tak więc nie było sensu go otwierać.

I także w Bóbrce, placówce salezjańskiej należącej do Inspektorii Krakowskiej (PLS), wspólnota salezjańska nie przestaje udzielać się na polu animacji duchowej i wspierania potrzebującej ludności. Poruszające są obrazy  kościoła częściowo zawalonego paczkami z pomocą humanitarną, ale przede wszystkim pełnego wiernych, którzy w dniu 25 marca, w komunii z Papieżem oraz z wieloma innymi biskupami i kapłanami z całego świata, uczestniczyli w akcie poświęcenia Ukrainy i Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet