Celem spotkania była aktualizacja Dyrektorium Misyjnego, które wpisuje się w historię misyjnej inspektorii Mato Grosso (Inspektoria BCG). Ten dokument został opracowany, ponieważ był postrzegany jako konieczny przez misjonarzy pracujących z rdzennymi ludami Bororo i Xavante. “Misjonarze, w osobach ks. Rudolfa Lunkenbeina, ks. Gonzalo Ochoa, s. Ady Gambarotto i wielu innych salezjanów, w świetle Soboru Watykańskiegi II i Specjalnej Kapituły Generalnej z 1973 r., koordynowali wszelkie związane z tym prace, aby mógł on powstać. Trwało to do 1975 r. i ostatecznie ten dokument został zatwierdzony w w 1976 r. jako Dyrektorium” – wspomina ks. Andelson de Oliveira, delegat inspektorialny ds. misji.

Historia “Dyrektorium misyjnego” była kontynuowana i ten został zaktualizowany w 1986 roku, co stało się we współpracy z córkami Maryi Wspomożycielki z ówczesnej inspektorii pw. Maryi Niepokalanej Wspomożycielki. Kolejna aktualizacja miała miejsce w 1994 roku, a ostatnia w 2008 roku. Wtedy to dokument został także nazwany "Dyrektorium działalności misyjnej dla Misji Salezjańskiej w Mato Grosso dla inspektorii Matki Bożej Pokoju i Misjonarek Matki Laury” (Laurite). W tej edycji Dyrektorium po raz pierwszy pojawiły się kryteria dotyczące towarzyszenia powołaniom tubylczym.

“Następnie nasze Dyrektorium stało się częścią Dyrektorium Inspektorii Salezjańskiej SDB w 2016 roku, co zostało potwierdzone także w czasie ostatniej Kapituły Inspektorialnej. Jednak na ostatnim spotkaniu w maju misjonarze dostrzegli potrzebę uaktualnienia tego Dyrektorium, wychodząc od postanowień ostatniego Synodu poświęconego Amazonii i wielu innych dokumentów, takich jak encykliki Fratelli Tutti i Evangelii Gaudium” – mówi dalej ks. de Oliveira.

W tym celu powołano specjalny zespół, koordynowany przez ks. Tiago Figueiró, w skład którego wchodzą również przedstawicielki córek Maryi Wspomożycielki oraz przedstawiciele ludów Xavante i Boe-Bororo, a którego zadaniem będzie przygotowanie tego nowego dokumentu. “Temu przedsięwzięciu przyświecają wielkie cele: uczczenie 50. rocznicy założenia CIMI (Tubylczej Rady Misyjnej), w której salezjanie od początków powstania są bardzo zaangażowani, a w sposób szczególny – lektura, studium i zatwierdzenie tego nowego Dyrektorium naszej działalności misyjnej” – dodał.

Zgodnie z tym, co stwierdził ks. de Oliveira, ten nowy dokument będzie nosił tytuł: “Razem w misji jako chrześcijańska wspólnota misyjna Boe-Bororo i A'uwe uptabi – Wskazówki do animowania i towarzyszenia na drodze ewangelizacyjnej wychowawcom misyjnym, zgodnie z charyzmatem Księdza Bosko i Matki Mazzarello”. “Będzie on służył jako kompas nam, którzy tu jesteśmy i tym, którzy przyjdą, ponieważ wielu misjonarzy przybywa na obszary misyjne, zadając sobie pytanie: co powinniśmy zrobić, od czego zacząć?” – powiedział jeden z obecnych tam salezjanów misjonarzy.

“Każde spotkanie misjonarzy jest jak krzew gorejący, stosowny moment spotkania z Bogiem, z braćmi i siostrami, wsłuchania się w rzeczywistość i wyjścia na zewnątrz, a także oceny, przemyślenia i wyznaczenia nowych kierunków animacji misyjnej. Jest to więc również czas, by podziękować Bogu za to, że nas tu przyprowadził” – powiedział na koniec.

Euclides Fernandes Brites

Delegat KS Brazylii-Campo Grande

• Title Title
•  

Tweet