Brazylia – Dwaj nowi Słudzy Boży: ks. Rodolfo Lunkenbein i Simão Bororo

21 listopad 2016

(ANS – Campo Grande) – W dniu 15 listopada 2016 roku, z okazji Święta Rodziny Salezjańskiej Inspektorii Brazylii-Campo Grande został oficjalnie przedstawiony, w imieniu postulatora generalnego Rodziny Salezjańskiej ks. Pierluigiego Cameroniego SDB, supplex libellus, prośba, która została skierowana do biskupa Barra do Garças (Mato Grosso – Brazylia), bpa Protógenesa Lufta, dotycząca rozpoczęcia dochodzenia diecezjalnego w sprawie męczeństwa ks. Rodolfo Lunkenbeina, salezjanina misjonarza (1939-1976), i Simão Cristino Koge Kudugodu, osoby świeckiej (Simão Bororo – 1937-1976).

Ceremonia z tym związana odbyła się na podwórzu misji, gdzie obaj zostali zamordowani w dniu 15 lipca 1976 r. Potem wszyscy obecni zgromadzili się w kościele parafialnym “Sagrado Coração de Jesus”, gdzie, w czasie clebracji, wicepostulator, o. Paulo Eduardo Jacomo, oficjalnie przekazał wikariuszowi generalnemu Barra do Garças, ojcu José Cândido da Silva, prośbę o rozpoczęcia dochodzenia diecezjalnego w sprawie męczeństwa.

W tej uroczystości uczestniczyli, wraz z ks. inspektorem Gildásio Mendesem dos Santosem i członkami jego Rady, liczni salezjanie, córki Maryi Wspomożycielki, salezjanie współpracownicy, członkowie ADMA i ludzie młodzi – wraz z tubylcami z plemienia Bororo, wśród których znajdowały się także osoby, które osobiście znały ks. Lunkenbeina i Simão Bororo.

Rodolfo Lunkenbein urodził się 1 kwietnia 1939 r. w Döringstadt, w Niemczech. Lektura salezjańskich pozycji zrodziła w nim pragnienie zostania misjonarzem. Został wysłany do Brazylii; asystencję odbył na misji w Meruri, gdzie przebywal do 1965 roku. Został wyświęcony na kapłana 29 czerwca 1969 r. w Niemczech, wybierając sobie następującą dewizę: “Przyszedłem, żeby służyć i dać życie”. Wrócił do Meruri, gdzie serdecznie został przyjęty przez Bororo, którzy nadali mu imię “Koge Ekureu” (Złota ryba). W 1972 r. uczestniczył w założeniu Tubylczej Rady Misyjnej (CIMI) i walczył w obronie tubylczej własności. Został zamordowany w dniu 15 lipca 1976 r. na podwórzu salezjańskiej misji. 

Natomiast Simão Bororo urodził się w Meruri w dniu 27 października 1937 r., a ochrzczony został 7 listopada tego samego roku. Był członkiem grupy tubylców Bororo, którzy towarzyszyli salezjańskim misjonarzom w ich pierwszej siedzibie misyjnej, gdzie pracowali wśród Xavantes, na misji “Santa Teresina” (1957-58). Uczestniczył w budowie pierwszych domów z cegły dla rodzin Bororo w Meruri (1962-64), stając się wyspecjalizowanym murarzem i poświęcając swoje życie temu zawodowi. Został śmiertelnie zraniony w czasie, gdy stanął w obronie ks. Lunkenbeina, co miało miejsce w dniu 15 lipca 1976 r. Przed śmiercią przebaczył swoim mordercom. 

InfoANS

ANS - “Agencja iNfo Salezjańska” - jest periodykiem wielotygodniowym telematycznym, organem komunikacji Zgromadzenia Salezjańskiego, zapisanym w Rejestrze Trybunału Rzymskiego pod nr 153/2007.

Ta witryna używa plików cookies także osób trzecich w celu zwiększenia pozytywnego doświadczenia użytkownika (user experience) i w celach statystycznych. Przewijając stronę lub klikając na któryś z jej elementów, wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookies. Chcąc uzyskać więcej informacji w tym względzie lub odmówić zgody, kliknij polecenie „Więcej informacji”.