W swojej rozmowie z zakonnikami, która trwała około trzech godzin, papież Franciszek odpowiadał na wiele pytań przełożonych i udzielił licznych wskazówek. Odnosząc się do tematu obrad, powiedział, że zadaniem zakonników jest żyć Ewangelią dosłownie, sine glossa, by dać w ten sposób świadectwo światu. Mówiąc o relacjach z Kościołami lokalnymi, uwypuklił znaczenie tego, iż zakonnicy czują się całkowicie włączeni w życie diecezji i umieją go ubogacać odpowiednimi charyzmatami. Następnie wezwał do bycia kreatywnymi w stosunku do młodych kandydatów do życia zakonnego i czuwania nad fazami rozeznania, jakiego dokonują, także po to, aby zapobiec możliwym zgorszeniom, wywołanym niedojrzałością przyjętych osób. Na koniec przypomniał o ważności służby na rzecz ubogich, stwierdzając: “Jeśli kościół nie pracuje z ubogimi, nie jest Kościołem... Kościół musi być ubogi z ubogimi!”.
W czasie dwóch poprzednich dni obrad, jakie odbyły się w “Salesianum”, miały miejsce liczne sesje refleksji i wymiany opinii pomiędzy przełożonymi zakonnymi. Obrady rozpoczął o. Bruno Cadoré, dominikanin, który przedstawił wyzwania związane z proroctwem ad intra i ad extra.
Następnie, w ramach dyskusji panelowej, głos zabrali: o. Fernando Millán Romeral, karmelita; brat Michael Perry, franciszkanim; brat Emili Turù, marysta, mówiąc kolejno o znaczeniu formacji ciągłej, bez której pada cały apostolat; o znaczeniu prorockim prawdy, także w obliczu skandali, które mogą wystawiać na szwank reputację zgromadzenia; o doświadczeniu braci marystów związanym z inicjatywą “Lavalla200”, której celem jest pobudzenie wspólnot do większej integracji pod względem międzykulturowości i odpowiedzialności świeckich.
Natomiast w drugim dniu obrad ks. Pascual Chávez, emerytowany przełożony generalny salezjanów, wskazał na wymóg akceptacji wyzwań czasów obecnych jako jedyny sposób udostępnienia przestrzeni młodym zakonnikom.
Więcej informacji można znaleźć na stronie internetowej “Vidimus Dominum”.
