Najpierw papież uda się do Birmy, gdzie będzie przebywać od 27 do 30 listopada. Tam odwiedzi byłą stolicę Rangun, a następnie nową – Naypyidaw (od 2005 r.). Jest to pierwsza w historii podróż papieża do kraju Południowo-Wschodniej Azji.
Według danych, jakie podało Radio Watykańskie, Birma liczy obecnie ponad 51 milionów mieszkańców, z których prawie 90% to wyznawcy buddyzmu. Chrześcijanie stanowią 4%, z których około 700 tys. to katolicy. Również muzułmanie stanowią około 4% ludności.
Kościół katolicki w tym kraju liczy trzy archidiecezje – Mandalay, Taunggyi i Rangun – i 13 diecezji. Główną postacią Kościoła birmańskiego jest kardynał Charles Maung Bo, salezjanin, który urodził się w 1948, arcybiskup Rangun. Został mianowany kardynałem przez papieża Franciszka w czasie konsystorza w dniu 14 lutego 2015. Jest pierwszym kardynałem w tym kraju.
Zaś w dniach 30 listopada – 2 grudnia Ojcieć Święty będzie przebywać w Bangladeszu, gdzie odwiedzi stolicę Dhakę. 88% ludności tego kraju wyznaje islam. Podczas gdy hinduiści stanowią około 9% mieszkańców kraju, chrześcijanie – zaledwie 1% (przede wszystkim katolicy).
Kościół katolicki Bangladeszu obejmuje dwie archidiecezje (Dhaka i Chittagong) i sześć diecezji-sufraganii. W czasie konstystorza w dniu 19 listopada papież mianował arcybiskupa Dhaki, Patricka D’Rozario, urodzonego w 1943 r., kardynałem. Ten zakonnik ze Zgromadzenia Świętego Krzyża jest pierwszym kardynałem w tym kraju.
Bangladesz jest jednym z najbardziej zaludnionych krajów świata: na obszarze 147 570 km² mieszka prawie 170 milionów mieszkańców.
W obu tych krajach Zgromadzenie Salezjańskie jest obecne. Wizytatoria Birmy (Mjanmy) obejmuje 11 domów, w których pracuje 74 salezjanów, zaangażowanych w różne formy działalności: duszpasterstwo, kształcenie zawodowe, opieka nad chorymi, aspirantat, nowicjat, postnowicjat i formacja studentów teologii. W Bangladeszu znajdują się dwa domy salezjańskie, które należą do inspektorii Kalkuty: w Lokhikul – parafia, gdzie pracują dwaj salezjanie, którzy są zaangażowani w duszpasterstwo młodzieżowe i pracę na rzecz rozwoju, i w Utrail, gdzie czterej salezjanie angażują się w pracę na rzecz rozwoju, pracują w szkole podstawowej, ośrodku młodzieżowym, koledżu i prenowicjacie.
Źródła: Zenit; Radio Watykańskie
