Jacobo Pedraza
Jury jednomyślnie wskazało na kandydaturę “Itwillbe” spośrod ponad 300 prac nadesłanych na konkurs. Ta decyzja była umotywowana “umiejętnością cyfrowej transformacji pracy NGO”.
“Ppa” to “software”, który może być instalowany na tabletach, kaputerach i w telefonach komórkowych z systemem operacyjnym Windows. Dzięki czytnikowi linii papilarnych i skanerze żył dłoni pozwala ona odczytać, uporządkować i zapisać dane biometryczne każdej osoby, pozwalając w ten sposób ułożyć i mieć bezpośredni dostęp do arkusza danych, unikając możliwych błędów związanych z identyfikacją.
Pomysł ten odpowiada na konkretny wymóg. “Początkowo było to projekt dla salezjańskiej NGO ‘Bosco’ w Indiach pomagającej dzieciom, które uciekają z domu, co jest problemem, który dotyka około 10, 11 milionów ludzi młodych w Indiach” – wyjaśnia Arancha Martínez, która pracowała przez pięć lat w Indiach jako działaczka humanitarna.
Ks. Thomas Aquinas, salezjanin, którego zadaniem jest koordynowanie z Bangalore zastosowania aplikacji “Ppa” w działaniach NGO “Bosco”, dodaje: “Wszystko zaczęło się w 2013 roku, kiedy zdaliśmy sobie sprawę z tego, że musimy stworzyć bazę danych dzieci, które przychodzą do naszych ośrodków”.
NGO “Bosco” posiada 81 ośrodków w głównych miastach Indii, w których, według przybliżonych danych, przebywa 55 tys. dzieci, które uciekły z domu, zostały opuszczone lub nie miały się gdzie podziać. “Są one objęte naszym programem ‘Child Miss’, w ramach którego staramy się zapisać online wszystkie możliwe informacje dotyczące osoby, która do nas przychodzi, aby można było zająć się jej zdrowiem i rozwojem” – wyjaśnia ks. Aquinas, inżynier informatyk, który został wyświęcony na kapłana osiem lat temu, po długim okresie działalności humanitarnej.
NGO “Bosco” od niedawna zaczęła używać tego systemu w czterech swoich siedzibach w Bangalore i liczy, że uda jej się zarejestrować około 70 tys. dzieci w ciągu najbliższego roku.
Źródło: El País
