W dziale STUDI znajdują się następujące pozycje:
Yánkuam’, antropologi e missionari. Autorem jest Antonino Colajanni, antropolog, były wykładowca na Uniwersytecie “La Sapienza” w Rzymie. W swoim opracowaniu przywołuje nam, czyniąc to w świetle krytycznym, osobę, dzieło i myśl ks. Luigiego Bolli (1932-2013), salezjanina misjonarza nazywanego “Yánkuam” przez tubulców Achuar. Autor, odwołując się do osobistych wspomnień, wywiadów i listów, przedstawia swoje obserwacje dotyczące tego człowieka, jego metody pracy, zainteresowania antropologią, argumentacji, umiejętności słuchania, nadzwyczajnej zdolności przystosowania Ewangelii do prostego, codziennego życia i dzielenia się wiedzą.
Don Bosco rivisitato alla luce di alcune lettere edite nel nuovo epistolario autorstwa ks. prof. Francesco Motto, byłego dyrektora Salezjańskiego Instytutu Historycznego. Autor, przybliżając nam nowe źródła i nowe perspektywy lektury źródeł już znanych, chce nam dać do zrozumienia, że historycy są wezwani do stałej rezwizji rezultatów, które już osiągnęli. Liczne nie wydane dzieła rzucają nowe światło na “być i działać” Księdza Bosko.
Il Venerabile Simone Srugi salesiano coadiutore (Nazaret 1877 – Betgamàl 1943). Profilo storico-spirituale. Artykuł ten jest owocem badań ks. prof. Giovanniego Caputy, emerytowanego wykładowcy Wydziału Teologicznego z siedzibami w Cremisan (Palestyna) i w Jerozolimie (Izrael). To krótkie studium stanowi rewizję pierwszej biografii Simone Srugiego; rozszerza aspekt historyczny na bazie jeszcze innych dokumentów archiwalnych (któych dokonał dokładnego spisu) i kilku ostatnio wydanych opracowań. Analizuje relacje, jakie zachodzą w “małym świecie” salezjańskiego domu w Betgamàl w kontekście współczesnych wydarzeń w świecie, kraju i regionie.
W dziale FONTI została zaprezentowana pozycja: Il Regolamento della Compagnia di San Luigi Gonzaga compilato da don Bosco (1847). Jest to wydanie krytyczne pod redakcją Rodolfo Bogotto. Powraca się w nim do początków Oratorium na Valdocco (wiosna 1847), kiedy to młody Ks. Bosko miał do czynienia z różnymi rodzajami ubogich i opuszczonych ludzi młodych. Korzystając z doświadczenia innych księży wychowawców, opracowuje regulamin, który umożliwiał powstanie młodzieżowego stowarzysznia, dla którego “kamieniem węgielnym” był artykuł 1: “Unikać tego wszystkiego, co może wywołać zgorszenie” i “starać się o dawanie dobrego przykładu w każdym miejscu”.
Ten numer pisma kompletują odniesienia znajdujące się w działach: NOTA, Recensioni e Segnalazioni.
