W pierwszej części prezentacji został przywołany, w sposób symboliczny, XIX-wieczny Turyn, z jego trudną rzeczywistością, w jakiej żył Ksiądz Bosko. “Czyściciele butów, włóczędzy, ubodzy, zaniedbane dzieci...” – można było usłyszeć w poezji, którą recytowała turyńska aktorka Laura Curino, a która wiernie oddała ówczesny obraz tego miasta, pełnego ubóstwa, nędzy, dzieci i nastolatków zmuszonych do różnego typu pracy, by jakoś przeżyć.
Zaraz potem zabrał głos ks. Bruno Ferrero, dyrektor włoskiego Biuletynu Salezjańskiego oraz redaktor i edytor tekstu książki “La Città di Don Bosco”. “Ksiądz Bosko żył w bardzo trudnym czasie, ale ze zdolnością dostrzeżenia i słyszenia krzyku dzieci i młodzieży” – stwierdził. “Ksiądz Bosko jest świętym, który pośród setek osób, które przechodziły z obojętnością, zatrzymywał się i był w stanie dostrzec chłopca, który niepocieszenie płakał na dachu domu. Jest Księdzem Bosko, który wchodził wtedy na rusztowania, aby zapytać chłopca: ‘Chłopcze, co się stało’. I był jedynym, który interesował się tymi chłopcami w tym czasie, a który mówił: ‘Musimy uczynić wszystko, co możliwe, aby nikt z naszych chłopców nie trafił do więzienia!”.
Ks. Ferrero podziękował także Salezjańskiej Agencji Informacyjnej (ANS) za pracę koordynacyjną i usługę fotografów, którzy uczynili możliwą realizację tego “zdjęciowego poematu”, a wśród których na szczególne słowa podziękowania zasłużyl fotograf Andrea Cherchi. Przy tej okazji podkreślono, że u podstaw tej inicjatywy stało pragnienie Przełożonego Generalnego, aby przedstawić prawdziwe miasto Księdza Bosko: “ludzi młodych”.
Czytelnicy, którzy wezmą do ręki tę książkę, nie znajdą w niej stronic wypełnionych treścią, ale raczej zdjęcia, które przemawiają. A to dlatego, że prawdziwe miasto Księdza Bosko stanowią ludzie młodzi, przedstawieni w piękny sposób na zdjęciach, młodzi pochodzący z pięciu kontynentów, którzy jeszcze dzisiaj czekają na duchowych synów Księdza Bosko.
Na zakończenie prezentacji X Następca Księdza Bosko wyraził słowa podziękowania pod adresem tych, którzy pracowali nad realizacją tej książki, zaznaczając, że “jest ona wyrazem wdzięczności dla miasta Turynu”.
