Ale co ma wspólnego to doświadczenie chrześcijańskiego święta z czekoladowymi jajkami, wielkanocnym zajączkiem czy obiadam spożytym w rodzinie? Odstawiając na bok przesadę związaną z konsumpcjonizmem, te symbole i tradycje mają określone znaczenie.
Pesach i Pascha. Słowo “Pascha” pochodzi z hebrajskiego Pesach, co oznacza “przejście, skok”. Pesach, żydowską Paschę, Żydzi obchodzą na pamiątkę wyzwolenia Izraelitów z niewoli egipskiej i przejścia, pod przywódctwem Mojżesza, do wolności – Ziemi Obiecanej. Jest to święto Przymierza Boga z synami Izraela, Jego ludem. Chrześcijańska Pascha odzwierciedla nowe przymierze, zawarte nie tylko z narodem wybranym, ale z tymi wszystkimi, którzy szukają zbawienia. To Jezus Chrystus prowadzi nas do nowego “przejścia”: z niewoli grzechu do wolności życia.
Baranek. W żydowskiej tradycji baranek odgrywa isotną rolą, jak to widzimy w Starym Testamencie. Kiedy faraon nie chce uwlnić Żydów, Bóg zsyła siedem plag, z których ostatnią jest śmierć wszystkich pierworodnych. Ocalały rodziny, które, ostrzeżone przez Mojżesza, zabiły baranka (zwierzę bez skazy) i jego krwią oznaczyły drzwi domów. Jezus Chrystus, który nie miał żadnej skazy, został ofiarowany na Krzyżu dla zbawienia ludzkości, jest więc utożsamiany z Barankiem Bożym.
Jajko. Ten symbol sięga jeszcze przedchrześcijańskiej tradycji Paschy. Jajko symbolizuje narodziny i nowe życie, i dlatego w różnych starożytnych cywilizacjach jajka były obecne w celebracjach. Chrześcijaństwo powróciło do tej tradycji, nadając jajku symbol zmartwychwstania, narodzin do nowego życia.
W przypadku Rodziny Salezjańskiej Pascha (Wielkanoc) jest związana z dwoma wydarzeniami historycznymi. Istotnie, Ksiądz Bosko przeniósł definitywnie swoje pierwsze Oratorium do domu Pinardiego w Wielkanoc 1846 roku. A ponadto, on sam został kanonizowany w Wielkanoc, 1 kwietnia 1934 roku. Jest jedynym świętym, który był kanonizowany w Wielkanoc.
