Międzynarodowa Rada Praw Człowieka to jedna z największych niezależnych organizacji na świecie, udzielająca się na rzecz obrony Praw Człowieka. Arcybiskup, zaskoczony tą wiadomością, dedykował tę nagrodę członkom swojej ekipy.
Abp Menamparampil, poza tym, że jest dostojnikiem Kościoła, zawsze czynnie angażował się na polu społecznym i na rzecz budowania pokoju i zgody społecznej: “Pokój nastanie, kiedy my wszyscy uznamy, że potrzebujemy jeden drugiego” – zwykł powtarzać.
“Zostałem w to wciągnięty (tzn. w działalność na rzecz pokoju) w 1966 roku, kiedy prawie 250 tys. osób było zmuszonych schronić się w obozach pomocy w okolicy Kokrajhar po tym, jak stracili swoich bliskich i swoje posiadłości” – wspomina emerytowany arcybiskup Guwahati. “Na szczęście inne osoby, które myślały podobnie jak ja, reprezentujący różne Kościoły i wspólnoty, zmobolizowały się, by im pomóc. Był to wspólny wysiłek, wspólne działanie”. Potem, dzięki zachęcie i wsparciu rządu oraz opinii publicznej tę pomoc wzmocniono i zapanował klimat pokoju.
To właśnie wtedy zrodziła się “Joint Peace Mission Team” (Wspólna ekipa z misją na rzecz pokoju), której był jednym z promotorów i z którą współpracuje do dzisiaj, podtrzymując harmonię w lokalnej społeczności. Według niego, pokój jest możliwy, za sprawą modlitwy, we wszystkich kontekstach i na wszystkich poziomach.
“Po tym doświadczeniu – kontynuuje – zostałem poproszony o pomoc w różnych sytuacjach konfliktowych w regionie, w którym przemoc na tle etnicznym pociągnęła za sobę wiele ofiar ludzkich, a także zniszczenie domów, stając się przyczyną ogromnego cierpienia ludności”. Inicjatywy na rzecz pokoju, którym patronuje ten salezjański biskup, dotyczyły wielu obszarów objętych konflifktem na tle etnicznym w północno-wschodnich Indiach, takich jak Churachandpur, Haflong, Diphu, Udalguri, Mendipathar i Sarupathar.
“Mój wkład był mały – stwierdza pokornie – ale ci, którzy udzielają się na rzecz pokoju na tych obszarach, bardzo docenili te nasze inicjatywy”.
Ten arcybiskup z Indii, liczący obecnie 83 lata, był ordynariuszem Guwahati w latach 1992-2012, a poza tym administratorem apostolskim Jowai od 2014 do 2016 roku. Wcześniej był biskupem Dibrugarh przez 11 lat, a przed nominacją biskupią udzielał się na polu edukacji.
Dialog i pojednanie były głównymi punktami jego działalności pośród licznych obowiązków, jakie wykonywał, a był przewodniczącym Konferencji Regionalnej Biskupów północno-wschodnich Indii, przewodniczym Komisji ds. Edukacji i Kultury przy Konferencji Episkopatu Indii oraz przewodniczącym Biura ds. Ewangelizacji przy Konferencji Episkopatów Azji (FABC).
