Papież nie tylko wspiera tych, którzy opowiadają się za tą opcją życia i czynią “amazońskimi” swój umysł i swoje serce, niezależnie od tego czy to są zakonnicy czy świeccy. Zachęca ich wszystkich do dalszego podejmowania ryzyka i bycia kreatywnymi w “otwieraniu nowych dróg i niesieniu Słowa Bożego”.
W dniach 28-30 stycznia, z udziałem ponad stu osób z ośmiu wikariatów apostolskich Peru, odbyło się Duszpasterskie Spotkanie Autochtonów z Amazonii na temat: “Kontynuować synodalną drogę”. W tym spotkaniu, które odbyło się w “Casa San Francisco Solano” w Rímac (Lima), nie mogło zabraknąć salezjanów, których reprezentowali ks. Diego Clavijo i dwóch stałych diakonów.
Spotkanie w dużej części prowadzili amazońscy biskupi. Wśród nich znaleźli się również bp Alfredo Vizcarra, biskup wikariatu Jaén, i bp Martín Quijano, salezjanin misjonarz, który we wrześniu ubiegłego roku zaczął kierować wikariatem Pucallpa.
W czasie obrad można było słyszeć głosy licznych autochtonów, a przede wszystkim zostało docenione bogactwo kulturowe, także pod względem języków, w kraju, który liczy 32 miliony mieszkańców: obecnie w Peru jest 47 rdzennych języków, z których cztery występuje w regionie Andów, a 43 w Amazonii.
Diakoni Puanch Mukuin i Roman Saaan, a także ks. Clavijo, odnieśli się do kwestii “stałego diakonatu” w społeczności Achuar.
Doświadczenie związane z inkulturacją i wieloletnią obecnością salezjanina misjonarza pochodzenia włoskiego, jakim był ks. Bolla, było niewątpliwie tym, co najbardziej zainteresowało tych, którzy nigdy o nim nie słyszeli. Jego następca pracujący wśród Achuar, ks. Clavijo, opowiedział o procesie inkulturacji, w której zaangażowanych jest pięciu stałych diakonów ze społeczności Achuar, którzy ukierunkowują poszczególne wspólnoty, czyniąc to zgodnie z nauczaniem Kościoła Katolickiego.
Diakoni Puanch i Roman, którzy nie mówią płynnie po hiszpańsku, opowiedzieli o swoim życiu w języku Indian Achuar. “Ksiądz Bolla zachęcił nas do szerzenia Słowa Bożego w naszym języku, ponieważ w ten sposób jest łatwiej dotrzeć do serc naszych rodzin. Nasze wspólnoty mu towarzyszyły i nauczyliśmy od niego bardzo wiele”.
Źródło: Zenit
