Oto co przy tej okazji powiedział dyrektor Projektu – ks. Agustín Novoa Leyva SDB:
Aby wzmocnić naszą tożsamość, staramy się żyć wartościami, które karmią nas każdego dnia, takimi jak MIŁOŚĆ, która jest DAREM nadającym sens naszemu życiu, dzięki któremu postrzegamy tych, którzy są pozbawieni tego, co jest konieczne, jako członków naszej rodziny, przyjaciela, brata... To niewiele, co mamy, jeśli dzielimy się tym z miłością, nigdy się nie kończy, ale staje się zasobem życia i szczęścia. To niewiele, co posiadamy i dzitraktujemy tych, którzy są pozbawieni tego, co potrzebne, jako członka naszej rodziny, przyjaciela , bracie. To, co mamy, jeśli dzielimy się tym z miłością, nigdy się nie kończy, ale staje się rezerwą życia i szczęścia.
Poprzez “Proyecto Salesiano Tijuana” chcemy formować dobrych chrześcijan i uczciwych obywateli, stale uwzględniając zmiany społeczne, ekonomiczne, religijne, poprzez towarzyszenie naszym odbiorcom, stając się punktem odniesienia w integralnej promocji osoby, w życiu społecznym z zachowaniem spójności między naszą wiarą, życiem i ekologią.
Aby nadal realizować różne programy, nasze marzenia i nadzieje, każdy z nas musi przyjąć i żyć prawdą, która objawiła się w Chrystusie. Żyć Wiarą w Chrystusa. Oznacza to przede wszystkim pozwolenie, by dosięgnęło nas Słowo Boże. Ta Prawda nie jest konstrukcją intelektu, przeznaczoną dla niewielu wybranych umysłów, wyższych i znamienitszych, ale jest przesłaniem, które otrzymujemy i możemy zrozumieć dzięki mądrości serca, otwartego na wielkość Boga, który nas kocha, jeszcze zanim zdamy sobie z tego sprawę.
Teraz, w kontekście 34. roku naszej działalności chcemy oświadczyć, że wierzymy w sens naszego działania dla dobra społeczeństwa Tijuany i Kościoła tej Archidiecezji, w czym ożywia nas NADZIEJA. W niepokącej sytuacji, w której obecnie się znajdujemy, gdzie wszystko wydaje się kruche i niepewne, mówienie o nadziei może się wydawać prowokacją. Jeśli chcemy się karmić, przekazywać i szerzyć nadzieją, zwracajmy bardziej uwagę na wypowiadanie „słów otuchy, które koją, umacniają, dają pociechę, które pobudzają”, a nie „słów, które poniżają, zasmucają, drażnią, gardzą” (Fratelli Tutti 223). Czasem, aby dać nadzieję, wystarczy być „człowiekiem uprzejmym, który odkłada na bok swoje lęki i pośpiech, aby zwrócić na kogoś uwagę, aby podarować uśmiech, aby powiedzieć słowo, które by dodało otuchy, aby umożliwić przestrzeń słuchania pośród wielkiej obojętności” (Tamże, 224).
W kontekście tej 34. rocznicy i lat, które nadejdą, z pomocą łaski Bożej chcemy nieść nadzieję jako inspirację i wewnętrzne światło, które oświeca wyzwania i decyzje związane z naszą misją.
Źródło: Salesianos Tijuana
