Pogłębienie tematu
(ANS – Rzym) – Po przypomnieniu niektórych słynnych snów Księdza Bosko o wyraźnym aspekcie wychowawczo-pedagogicznym, dzisiaj rozpoczynamy publikację trzech snów “misyjnych” świętego założyciela Zgromadzenia Salezjańskiego. Z uwagi na rozwój założonego przez niego Towarzystwa, liczne dzieła rozpoczęte i zrealizowane we współpracy z wieloma innymi salezjanami i świeckimi członkami Rodziny Salezjańskiej, a także ową niezwykłą precezję dotyczącą opisu sytuacji i krajów, które przecież Ksiądz Bosko nigdy nie odwiedził, sny te należą do najbardziej fascynujących i sugestywnych wizji, które opisał. Zaczniemy oczywiście od pierwszego z nich, który dotyczy pierwszej ziemi misyjnej salezjanów: Patagonii (Memorie Biografiche X, 53-55).
(ANS – Rzym) – Wyboista i męcząca droga, wiele zaangażowania, wiele gorliwości, wiele trudności, ale także niebiańska muzyka i wspaniałe wizje: wszystko to jest w trzecim prezentowanym tutaj śnie Księdza Bosko, co czynimy w kontekście zbliżającej się uroczystości św. Jana Bosko i 200. rocznicy Snu z 9. roku życia. Dzisiaj przybliżamy sen znany jako “sen o dziesięciu wzgórzach” lub “sen o dziesiątym wzgórzu” (Memorie Biografiche VII, 796-800). W tym opowiadaniu Ksiądz Bosko oferuje swoim chłopcom kilka ważnych nauk, które dotyczą znacznia stanu niewinności i podążania za naukami życia chrześcijańskiego; wartości stałości i wierności obranej drodze, a także fundamentalnego wymiar troski o siebie nawzajem na wspólnie przemierzanej drodze życia.
(ANS – Rzym) – Postać Maryi powraca również w drugim śnie Księdza Bosko, który prezentujemy w tym cyklu czytelnikom ANS, czyniąc to w kontekście 200. rocznicy Snu z 9. roku życia i w ramach przygotowań do uroczystości Świętego Młodzieży. “Kwiaty i owoce dla Maryi” to nazwa, pod którą ten został zapamiętany (Memorie Biografiche, VIII). Matka Jezusa pojawia się w śnie jako wyraźny podmiot kultu, a Ksiądz Bosko w swoim wychowaniu chłopców daje do zrozumienia, że nie można oszukiwać siebie i bliźniego, czcząc Dziewicę i prowadząc jednocześnie życie, które tylko pozornie jest chrześcijańskie. Na końcu Ksiądz Bosko, jako wielki znawca młodych serc, zachęca chłopców, aby mu dalej towarzyszyli na drodze, którą przemierza.
(ANS – Rzym) – Wiele snów, które Ksiądz Bosko opowiadał swoim chłopcom, miało ewidentnie cele wychowawcze, i to w tak dużym stopniu, że często nawet jego biografom nie udało się jasno rozróżnić, co jest snem, wizją i opowiadaniem o charakterze pedagogicznym. Z pewnością do takich snów należy “sen o wężu i różańcu” (“Memorie Biografiche” VII, 238-243). Datowany na lato 1862 r., wyraźnie ukazuje centralne miejsce Maryi Wspomożycielki nie tylko w życiu świętego, ale w jego wizji pedagogicznej, a także i to, że pobożność maryjna nigdy nie stanowiła przeszkody, ale była była bodźcem dla jego chłopców, zachęcając ich do pełnego przeżywania życia sakramentalnego i kościelnego.