Ciało zmarłego arcybiskupa metropolity przybyło z Republiki Południowej Afryki do stolicy Górnej Katangi w środę, 7 kwietnia, gdzie zostało przyjęte przez przedstawicieli władz kościelnych, politycznych i administracyjnych, po czym przewieziono je do katedry św. Piotra i Pawła w Lubumbashi. A w międzyczasie Kościół diecezjalny zarządził, by pięć dni, od poniedziałku 5 kwietnia do piątku 9 kwietnia, były czasem żałoby po jego śmierci; złożyły się nań Msze św. i czuwania modlitewne w katedrze.
W piątek, 9 kwietnia, w dniu pogrzebu, wiele osób przybyło z wszystkich części kraju, aby po raz ostatni pożegnać abpa Tafungę. Po Mszy św., której przewodniczył abp Marcel Utembi, przewodniczący Konferencji Episkopatu Demokratycznej Republiki Konga (CENCO), zostały odczytane niektóre wzruszające słowa ku jego pamięci, przybliżające również życie i pracę tego salezjańskiego biskupa. Na koniec przystąpiono do pochówku ciała arcybiskupa w krypcie katedry.
Biskup Tafunga, urodzony 23 lipca 1942 roku w Panda-Likasi, w Demokratycznej Republice Konga, wstąpił do Zgromadzenia Salezjańskiego w 1964 roku, odbywając nowicjat w Kansebuli. Po złożeniu pierwszych ślubów zakonnych 28 sierpnia 1965 roku i wieczystych 20 lutego 1971 roku w Lubumbashi, został wyświęcony na kapłana 16 września 1972 r. w Likasi.
Był dyrektorem salezjańskiego dzieła w Gomie, w Północnym Kiwu od 1981 do 1987 roku, a następnie, w latach 1987-1990, dyrektorem salezjańskiego ośrodka w Kansebuli. W tym też roku został mianowany przełożonym inspektorii Afryki Środkowej pw. Wniebowzięcia NMP; był pierwszym Afrykaninem, który sprawował ten urząd. Nie mógł jednak dokończyć swojej sześcioletniej kadencji, jako że w październiku 1992 roku papież Jan Paweł II mianował go biskupem Kilwy-Kasengi; święcenia biskupie przyjął w święto św. Jana Bosko w dniu 31 stycznia 1993 roku.
10 czerwca 2002 r. także Jan Paweł II mianował go biskupem Uviry, a 31 lipca 2008 r. został mianowany przez papieża Benedykta XVI biskupem koadiutorem Lubumbashi, z prawem następstwa, stając się biskupem tytularnym archidiecezji w dniu 1 grudnia 2010 r. i rozpoczynając swoją pracę duszpasterską 30 stycznia następnego roku.
“Amor et misericordia” to była jego dewiza biskupia i znak jego działalności duszpasterskiej.
