Rozpoczynając obrady, przełożony inspektorii URU ks. Alfonso Bauer, zachęcił do “odnowy naszego poczucia przynależności, aby jeszcze lepiej służyć poprzez salezjański chryzmat i odpowiednio wejść w dynamikę tego Programu”. Następnie podkreślił, że ISPWD nie tylko jest “zadaniem intelektualnym, ale także sposobem pracy, w którym ważna jest kultura spotkania, w którą może wnieść każdy swój wkład na poziomie różnej wrażliwości i możliwości”.
Potem ks. Francisco Lezama, delegat inspektorialny ds. duszpasterstwa młodzieżowego, przedstawił metodę ISPWD, która, jak zaznaczył, określa “ewangeliczną i wychowawczą tożsamość każdej placówki salezjańskiej”. W ten sposób, jak wyjaśnił, ISPWD jest “konkretnym produktem, który należy poznać i rozpowszechnić, jak również metodologiczną propozycją pracy wychowawczo-duszpasterskiej, a przede wszystkim procesem – już będącym w toku – rozeznania i transformacji inspektorii, w który angażuje się każdy jej członek, grupa i struktura”.
Istotnie, nowy ISPWD nie chce być tylko dokumentem, ale planem nowej metody wspólnego kroczenia, który proponuje szerszą wizję salezjańskiego posłannictwa. Ten oferuje również możliwość rewizji niektórych aspektów, które być może nie do końca są wyraźne i jasne. Łączy się to z elastycznym podejściem, stanowiąc zachętę do powtórnego zaczerpnięcia ze źródeł tożsamości.
“Potrzebujemy ISPWD, który wzbudzi w nas entuzjazm, który nas połączy z ‘marzeniem’, z tym, co jest najbardziej autentyczne w nas, wychowawcach, pasterzach, w naszej salezjańskiej tożsamości” – podkreślił dalej ks. Lezama.
Ten ISPWD, jak stwierdził, obejmuje 4 obszary, będąc:
1) DOKUMENTEM, który przedstawia systematycznie koncepcyjne aspekty programu;
2) MAPĄ, która graficznie wyraża globalną i symboliczną wizję programu;
3) NARRACJĄ, która wyraża w metaforycznej formie mistykę programu;
4) MODELEM DZIAŁANIA, który zawiera wytyczne do realizacji programu.
Po tej prezentacji niektore z ekip dzieliły się swoim doświadczeniem w kontekście tożsamości, celów i procesów.
Następnie, pod kierunkiem ks. Nicolása Soto, koordynatorem inspektorialnym Salezjańskiego Ruchu Młodzieżowego, dalej zgłębiali ISPWD, który określa również rodzaje i kanały animacji (dynamiki, procesy, narzędzia i treści odniesienia). Dalsza refleksja toczyła się w grupach, po czym nastąpiło dzielenie się spostrzeżeniami.
Po południu uczestnicy udali się w towarzystwie delegata inspektorialnego ds. formacji ks. Sebastiána Ferreyry do kościoła św. Józefa w Manga, by razem doświadczyć w praktyce tego, co zakłada ISPWD. Dzień zakończył się Eucharystią, której przewodniczył przełożony inspektorii. Ten w homilii zachęcił do “podsumowania tego, co przeżyliśmy dzisiaj razem, całej refleksji i dzielenia się, wychodząc od tego doświadczenia, by odnaleźć się i odnowić wspólnie w wierze”.
W piątek, 22 października po Eucharystii salezjanie i świeccy spotkali się online z delegatem ds. duszpasterstwa młodzieżowego inspektorii hiszpańskiej pw. Maryi Wspomożycielki – ks. Jordim Lleixą. Ten przypomniał, że “misja, którą mamy w naszych rękach, nie należy do nas, należy do Boga i jest skoncentrowana na młodzieży. Tak więc, zaznaczył, “to nie my jesteśmy protagonistami. Musimy połączyć młodych z Jezusem, a nie z nami”. Dodał również, że realizacja ISPWD to praca długoterminowa, bazująca na wspólnocie, która musi być realna. “Bóg nigdy nie zażąda od nas wiecej, niż jesteśmy w stanie zrobić, zawsze będzie nam towarzyszyć i nigdy nas nie pozostawi” – powiedział na koniec.
Spotkanie zakończyło się dynamiką w zakresie dzielenia się i wzajemnej uwagi, którą prowadził ks. Adrián García, salezjanin, inspektorialny delegat ds. animacji misyjnej.
