Większość uchodźców przebywających za granicą to kobiety i dzieci, ponieważ zgodnie z ustawą nadzwyczajną rządu ukraińskiego mężczyźni w wieku od 18 do 60 roku życia, poza niektórymi wyjątkami, nie mogą opuszczać kraju. A ponieważ ukraińska przestrzeń powietrzna jest zamknięta od wielu tygodni, jedynym sposobem opuszczenia kraju jest droga lądowa w kierunku krajów sąsiednich.
Według danych opublikowanych przez “Openpolis”, prawie 60% uchodźców - około 2,76 mln osób - przebywa w Polsce. Wysiłek podjęty przez różne instytucje, obywateli, a także przez Kościół i salezjanów w Polsce jest naprawdę ogromny.
Kościół polski “organizuje transporty z pomocą dla Ukrainy, a także wspiera uchodźców przebywających w parafiach, klasztorach, domach rekolekcyjnych i w domach prywatnych” – powiedział sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski, prezentując dziś dane dotyczące pomocy udzielonej “braciom i siostrom z Ukrainy”, którzy uciekli ze swojego kraju z powodu inwazji rosyjskiej.
Biskup zauważył, że “od 24 lutego do 31 marca 95% polskich parafii zaangażowało się w pomoc uchodźcom”. W większości parafii jest to pomoc ekonomiczna – 74% parafii udzieliło uchodźcom i Ukraińcom pozostającym w ich kraju pomocy materialnej, a 45% zapewniło zakwaterowanie i miejsca noclegowe.
Dyrektor “Caritas Polska”, ks. Marcin Iżycki, poinformował, że wartość pomocy finansowej dla Ukrainy przez kierowaną przez niego organizację do końca marca przekroczyła 100 mln zł (ok. 20 mln euro).
Do 31 marca w diecezjalnych i parafialnych grupach “Caritas” zapewniono 282 tys. łóżek, przyjmując ponad 125 tys. ukraińskich dzieci i prawie 100 tys. osób starszych. Poza zakwaterowaniem uchodźcy w polskich parafiach mogą znaleźć wsparcie medyczne, psychologiczne i terapeutyczne, a także pomoc prawną i logistyczną.
Wiele zgromadzeń żeńskich i męskich w Polsce również angażuje się we wspieranie uchodźców. Od 24 lutego do 31 marca członkowie różnych zgromadzeń zakonnych zapewnili uchodźcom ponad 2 miliony gorących posiłków oraz pomoc w znalezieniu pracy.
Oczywiście, w ten wysiłek włączyli się również salezjanie, więcej, zostali uznani za liderów w niesieniu tej pomocy. Najnowszą inicjatywą w tym zakresie jest edukacja matek i dzieci z Ukrainy. Dzieje się to w Oświęcimiu, pierwszej i największej placówce salezjańskiej w Polsce, otwartej w 1898 roku. Oprócz 1100 uczniów uczęszczających do miejscowego Zespołu Szkół Salezjańskich, ta gości obecnie 40 osób z Ukrainy, a kobiety, które uczęszczają na zajęcia, ucząc się języka polskiego, mają nadzieję, że wkrótce będą mogły znaleźć pracę i w ten sposób się usamodzielnić.
Ten wielki wysiłek całego narodu na rzecz obywateli z sąsiedniego kraju wiąże się z wielkim poświęceniem: na przykład w Światowym Centrum Wystawowym w Warszawie obecnie przebywa 3 tys. osób, a przygotowuje się na przyjęcie kolejnych 4 tys. osób, odczuwa się jednak brak wolontariuszy. Inspektoria Warszawska bada możliwość zapewnienia przynajmniej minimalnej, ale regularnej liczby wolontariuszy lub pracowników.
Klimat braterstwa, jaki wytworzył się między obywatelami Polski a uchodźcami z Ukrainy, prowadzi do drobnych, ale znaczących gestów: wielu uchodźców, chcąc odwdzięczyć się za otrzymaną gościnność, stara się być użytecznymi, organizując w całym kraju różne akcje, takie jak sprzątanie parków publicznych i wiele innych.
https://www.infoans.org/pl/dzialy/wiadomosci/item/15141-polska-dalsza-ogromna-praca-zwiazana-z-przyjeciem-uchodzcow-w-duchu-braterstwa#sigProId9e9c36c719
