Wraz z Przełożonym Generalnym, dziesiątym następcą Księdza Bosko, Eucharystię koncelebrowali jego wikariusz, ks. Stefano Martoglio, radca generalny ds. misji ks. Alfred Maravilla, radca generalny ds. formacji ks. Ivo Coelho, radca generalny ds. duszpasterstwa młodzieży ks. Miguel Angel García Morcuende, 20 księży inspektorów i wielu innych kapłanów.
W swojej homilii ks. Á.F. Artime zaznaczył, że to dzięki misjonarzom charyzmat salezjański jest dziś rozpowszechniony na całym świecie; bez nich salezjanie byliby nieliczni i obecni tylko we Włoszech. “Nasz sposób życia razem we wszystkich stronach świata jest słowem proroczym” – stwierdził, zauważając następnie, że ta uroczystość rozesłania misyjnego jest sprzyjającą okazją, aby podziękować Panu za powołanie misyjne tych zakonników, za to powołanie w ramach wspólnego powołania salezjańskiego, zdolne do przekazywania entuzjazmu młodym w imię Pana, z sercem salezjańskim.
Następca Księdza Bosko nawiązał potem do rozmowy, którą odbył poprzedniego wieczoru z nowymi misjonarzami, salezjanami i córkami Maryi Wspomożycielki: “Dzisiaj perspektywy nie mogą być takie same jak za czasów Księdza Bosko, nie idziemy uczyć tych, którzy nie mają wiedzy. Zamiast tego idziemy dzielić się życiem, oferując to, kim jesteśmy, i z pewnością otrzymujemy o wiele więcej niż to, co ofiarujemy”.
Komentując Słowo Boże, Przełożony Generalny zwrócił uwagę, że Ewangelia dnia jest bardzo czytelna: mamy bardzo bogatego człowieka, którego imienia nie znamy, którego serce jest tak twarde, który się zatracił, i mamy biedaka o imieniu Łazarz. Problemem nie jest bogactwo, ale martwe serce, niezdolne do dostrzeżenia czegokolwiek poza własnym ja i odczuwania współczucia i miłosierdzia. “Nie zapominajmy, że urodziliśmy się dla najbiedniejszych ludzi młodych, nie po to, by robić kto wie co, ale by spotkać się z nimi tam, gdzie znajdują sią najbardziej potrzebujący w każdej części świata”. Czasem nie chodzi o biedę materialną, ale o wielką pustkę związaną z brakiem sensu życia i skrajną samotnością, czasem nie brakuje niczego, ale jednak brakuje wszystkiego. “Dbajcie o siebie, ale dawajcie z siebie wszystko, dawajcie życie każdego dnia. Tak wielu czeka na nas, nie znając nas!” – zachęcił Przełożony Generalny.
Po złożeniu wyznania wiary nastąpiło uroczyste rozesłanie i wręczenie krzyży misyjnych przez Przełożonego Generalnego. W imieniu Przełożonej Generalnej Córek Maryi Wspomożycielki, s. Chiary Cazzuoli, która nie mogła przybyć na to spotkanie, krzyże misyjne salezjankom misjonarkom wręczyła s. Ruth del Pilar Mora, radna generalna ds. misji.
“Drodzy bracia i siostry, niech Maryja, Matka i Nauczycielka, towarzyszy wam i was chroni. W imię Księdza Bosko, sięgając pamięcią do Pierwszej Wyprawy Misyjnej, idźcie i głoście młodym i ubogim tego świata radość Chrystusa zmartwychwstałego” – takie słowa rozesłania skierował do misjonarzy ks. Ángel Fernández Artime, przywołując Pierwszą Wyprawę Misyjną z 1875 roku.
