Ks. Francisco Sánchez, przełożony inspektorii ECU, przewodniczył Mszy św. Ten w swojej homilii powiedział młodym ludziom, że wolontariat jest tylko krokiem, stopniem w propozycji, jaką Bóg ma dla ich życia. “On chce znacznie więcej, chce, abyście byli aktywni w społeczeństwie, chce, abyście je budowali, kierowali nim, chce, abyście byli w Kościele, w Rodzinie Salezjańskiej, dzieląc charyzmat i misję Księdza Bosko, chce, abyście, jak powiedział Ksiądz Bosko, byli szczęśliwi teraz i w wieczności”.

Na zakończenie Eucharystii w sali gimnastycznej Politechniki Salezjańskiej miała miejsce akademia, w czasie której odśpiewano oficjalny hymn VJMFS, a młodzież zaprezentowała różne występy artystyczne. Ponadto wręczono pamiątkowe upominki Salezjanom, Córkom Maryi Wspomożycielki, Córkom Najświętszych Serc Jezusa i Maryi oraz osobom świeckim, które wchodziły w skład ekip realizujących projekt VJMFS.

Przy tej okazji oddelegowano również 12 osób do różnych projektów wolontariatu misyjnego, zarówno międzynarodowego (9), jak i krajowego (3). Są to formy wolontariatu, poprzez które chce się promować doświadczenie misyjne, umożliwiając młodym i dorosłym osobom wykorzystanie swoich umiejętności intelektualnych w służbie społeczności, zwłaszcza najuboższej.

“Wolontariat to zaproszenie od Boga, dar dla mojego życia. Bardzo motywuje mnie to, że mogę dzielić się Chrystusem i że mogę to robić poprzez służbę innym, a jednocześnie wiem, że jestem również odbiorcą tej samej misji” – powiedziała Ruth Tinizaray.

Ze swojej strony wolontariuszka Verónica Oyervide dodaje: “Moją główną motywacją jest powołanie misyjne, którego doświadczyłam podczas wolontariatu krajowego w Wasakentsa: inkulturacja z ludem Achuar wypełniła moje serce wielką miłością i chcę spożytkować to doświadczenie w czasie misji w Peru”.

Zaś Juan Diego Ullaguari twierdzi: “motywacja wypłynęła z mojej rodziny, z mojego wychowania w wierze i ciągłej animacji ze strony mojej ciotki, która jest córką Maryi Wspomożycielki”.

Roberto Coronel, który ma już za sobą krajowe doświadczenie misyjne na poziomie krajowym, podobnie jak niektóre z jego sióstr, mówi: “Wolontariat żyje i będzie żył w sercach młodych ludzi, którzy uczynili ze zdania: 'My wolontariusze jesteśmy życiem i nadzieją', motywację i sposób życia, który nie kończy się po roku, ponieważ zawsze znajdzie się jakieś dziecko, nastolatek lub młody człowiek, który potrzebuje poznać miłość Boga w stylu Księdza Bosko”.

Wolontariat krajowy rozpoczął się w Inspektorii ECU w 1972 roku od dwóch młodych ludzi z ośrodka młodzieżowego “Maryja Wspomożycielka” w Cuenca. Pierwszymi wspólnotami salezjańskimi, które przyjęły wolontariuszy, były wspólnoty w Yaupi, Sucúa i Riobamba, gdzie młodzi ludzie służyli przez rok. Osiem lat później Kapituła Inspektorialna oficjalnie zajęła się wolontariatem, włączając go w zakres swoich działań. Na początku 2000 roku wolontariat został podjęty w formie wspólnotowej przez całą Rodzinę Salezjańską, jako pionierska inicjatywa w Zgromadzeniu, łącząc trzy grupy (Salezjanów, Córki Maryi Wspomożycielki i Córki Najświętszych Serc Jezusa i Maryi), obejmując również trzy fazy: pre-wolontariat, wolontariatu i post-wolontariat. Od 1982 r., od którego była prowadzona ewidencja, do ostatniego rozesłania misyjnego wysłano łącznie 2594 wolontariuszy.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet