Fakt, że było to już 40. spotkanie tego typu, świadczy o tym, że przed tym ostatnim spotkaniem została przebyta wieloletnia droga. Jest to historia życia salezjańskiego, która pozwoliła tak wielu salezjanom ze wszystkich regionów realizować swoją specyficzną formację prowadzącą ku kapłaństwu w tej wspólnocie, będącej częścią wizytatorii “Maria Sede della Sapienza”, chociaż znajduje się poza kompusem Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego (UPS).
40. edycja Kuratorium była jednocześnie pierwszą w budynku przy via della Bufalotta, natomiast 39. edycja (4 czerwca 2022 r.) miała jeszcze miejsce przy via Tiburtina 994, w Instytucie Salezjańskim “Teresa Gerini”. W miesiącach czerwiec-wrzesień wspólnota przeniosła się do nowej siedziby.
Był to dość ryzykowny “exodus”, który przeszedł przez kilka nieoczekiwanych przeszkód biurokratycznych i logistycznych, co jednak miało także dodatni skutek uboczny w postaci wzmocnienia braterstwa i poczucia przynależności do wspólnoty. 43 współbraci, którzy teraz należą do tej wspólnoty i ci, którzy jeszcze do września byli jej częścią, a teraz zostali skierowani do innych zadań, włożyli wiele pracy fizycznej związanej z tą przeprowadzką na nowe miejsce. Wspólnota należy do najbardziej międzynarodowych w Zgromadzeniu: reprezentuje 26 krajów i 22 inspektorie.
W czasie Kuratorium szczególny nacisk położono na silne poczucie spójności i współodpowiedzialności we wspólnocie, do którego wzmocnienia przyczyniły się zaistniałe okoliczności. Młodzi salezjanie również uczestniczyli w Kuratorium, dzieląc się analizą sytuacji sporządzoną przez każdy z kursów, którą przedstawili następnie czterej ich przedstawiciele: Victor, Alex, Jeronimo i Deusdedit.
"Casa Zeffirino" łączy wspólnotę studentów teologii i postulatu. Układ logistyczny pod wieloma względami jest jeszcze dopracowywany, ale już teraz widać, jak wielki potencjał niesie ze sobą to opatrznościowe połączenie teologii i postulatu. Święty Artemides Zatti do tego zmobilizował.
Istotnie, młodzi członkowie Wspólnoty “Zeffirino” byli w pełni zaangażowani w przygotowanie kanonizacji Zattiego i w towarzyszenie pielgrzymom, którzy przybyli do Rzymu, aby wziąć w niej udział; zwłaszcza pełnili rolę przewodników w przeddzień kanonizacji, oprowadzając pielgrzymów z różnych krajów świata trasami związanymi z pobytem Księdza Bosko w Rzymie.
Zatti zadbał również o to, aby trzecia misja, którą Przełożony Generalny i jego Rada powierzyli tej wspólnocie, została rozpoczęta z wyprzedzeniem, i w ten sposób ten nowy dom był również domem dla gości, a to z racji sporej ilości pokoi, jakimi dysponuje. W tych pierwszych miesiącach jego funkcjonowania przybyło wielu synów Księdza Bosko z ponad 30 różnych inspektorii i ze wszystkich regionów, w tym wielu przełożonych inspektorii. To wszystko mówi nam również, że ten dom jest powołany do bycia ośrodkiem salezjańskiej inkulturowości i synodalności eklezjalnej.
“Jak to się mówi, kto dobrze rozpoczyna, jest w połowie dzieła’. Mamy nadzieję, że to, co jeszcze przed nami, będzie przeżywane z takim samym zaangażowaniem i entuzjazmem, jaki charakteryzował pierwsze etapy tego nowego początku” – powiedział na koniec ks. Silvio Roggia, dyrektor wspólnoty.
