W czasie tych Dni, dostrzegając potrzebę odpowiedzi na nowe sytuacje społeczne, obradowano nad tematem: “Młodzi potrzebujący, uchodźcy i migranci z Rodziną Salezjańską”. Obecni byli przedstawiciele prawie wszystkich grupy Rodziny Salezjańskiej Inspektorii SSM: Salezjanie, Córki Maryi Wspomożycielki, Salezjanie Współpracownicy, Byli Wychowankowie Salezjańscy, Ochotniczki Księdza Bosko, Córki Najświętszych Serc Jezusa i Maryi, “Damas Salesianas”, którzy podzielili się swoją pracą wychowawczą i społeczną, jaką realizują na rzecz młodzieży i rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji.
Ks. Fernando García, przełożony inspektorii SSM, w swoim przemówieniu otwierającym obrady nt. “Byłem przybyszem, a przyjęliście mnie”, zachęcił obecnych do bycia ewangelizatorami w duchu i zgodnie z charyzmatem Rodziny Salezjańskiej. Odniósł się także do wyzwań, które stoją przed Rodziną Salezjańską w odniesieniu do młodych ludzi znajdujących się w trudnej sytuacji. Po jego wystąpieniu uczestnicy mogli wysłuchać świadectw Eleny, młodej Ukrainki goszczącej w domu w Galapagar (Madryt) oraz trzech młodych Afrykańczyków goszczących w domu “Magone” w Burgos. Ich doświadczenia pokazują dobrą pracę wykonywaną przez Rodzinę Salezjańską. Spotkanie było również okazją do poznania salezjańskich platform społecznościowych, zarówno salezjanów, jak i córek Maryi Wspomożycielki.
Ks. Joan Lluís Playá, delegat Przełożonego Generalnego ds. Sekretariatu Rodziny Salezjańskiej, przybliżył następnie list Przełożonego Generalnego dotyczący społecznego oddziaływania misji salezjańskiej, zatytułowany: “Młody człowieku, mówię tobie, wstań!”. Zachęcił również, by zadbać o to, by “nadal promieniował charyzmat otrzymany od Księdza Bosko”, poprzez dobre praktyki w dziedzinie społecznej, nie bojąc się, mając odwagę, jak sam Ksiądz Bosko, ponieważ “Jezus czeka na nas w najbiedniejszych z biednych”. W tych dniach uczestnicy jeszcze lepiej uświadomili sobie, że te dobre działania odpowiadają pierwotnemu charyzmatowi związanemu z założonym przez Księdza Bosko Oratorium: przyjąć, obdarzyć miłością, stworzyć klimat zaufania i braterstwa w odniesieniu do najbardziej bezbronnych młodych ludzi. Dziś samotność, migracje, wojny zmuszają nas do ciągłego szukania w nich oblicza Jezusa.
Wnioski, które pokazały bogactwo i głębię pracy wykonanej w tych dniach, zostały przedstawione w formie oświadczenia następującej treści:
JESTEŚMY: Wychodząc od źródeł, Ewangelii i Księdza Bosko, a także od spotkania z najbardziej potrzebującymi, budujemy tożsamość chrześcijańską i salezjańską w Kościele, będąc prorokami braterstwa.
SPOGLĄDAMY: Wyzwani przez rzeczywistość, w której żyjemy i w której żyje tak wielu młodych ludzi i ich rodzin, uczymy się patrzeć i wsłuchiwać w niepokoje młodych ludzi, aby ich zrozumieć i móc zaproponować inicjatywy i odpowiednie propozycje w zakresie edukacji i ewangelizacji.
DZIAŁAMY: Rozumiejąc komplementarność ewangelicznego świadectwa i skutecznego działania społecznego, możemy udzielić odpowiednich odpowiedzi charyzmatycznych.
W KOMUNII: Uznając, że Rodzina Salezjańska jest wielkim ruchem w służbie młodzieży, zobowiązujemy się do promowania wspólnych przestrzeni spotkań, refleksji i planowania, które pozwolą nam lepiej się poznać, pracować w komunii, towarzyszyć sobie nawzajem i odpowiadać w sposób skoordynowany na wspólną misję, czyniąc to zwłaszcza w ramach wolontariatu.
Dni zakończyły się Eucharystią, której przewodniczył bp José Cobo, biskup pomocniczy Madrytu. W swojej homilii przypomniał, że te dni były okazją do zachęcenia i umocnienia powołania Rodziny Salezjańskiej oraz do przyjrzenia się wyzwaniom, które łączą się ze zmianami społecznymi naszych czasów.
