W sobotę 28 stycznia, w setną rocznicę jej urodzin (Rzym, 23 stycznia 1923 r.), biskup emerytowany Savony-Noli, bp Vittorio Lupi, przewodniczył Mszy św. w kościele Maryi Wspomożycielki, tak drogiej Verze Grita. Następnie pobłogosławił siedzibę fundacji. W homilii bp Lupi, nawiązując do czytań, mówił o Verze Gricie jako kobiecie wiary, która również przeżyła godziny próby, choroby oraz doświadczenia mistyczne, których była rzeczniczką, ufając Bogu wiernemu swoim obietnicom.
Po południu ks. Pierluigi Cameroni, postulator generalny ds. kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej, wygłosił konferencję “Święci w życiu Kościoła”, przypominając o bogactwie duchowym tajemnicy obcowania świętych, o powszechnym wezwaniu do świętości, tak drogim dla duchowości salezjańskiej, o wartości chrztu jako sakramentu drogi życia w Duchu Świętym oraz o pięknie świętych, którzy są żywą Ewangelią, wcielonymi słowami Boga.
Następnie zaprezentowano niektórych świętych związanych z ziemią liguryjską. Maria Rita Scrimieri przedstawiła świadectwo błogosławionych: Itali Meli (1904-1957), autorki serii pism teologicznych, oraz Chiary Luce Badano (1971-1990), młodej kobiety należącej do Ruchu “Focolare”, zmarłej tuż przed ukończeniem 19. roku życia z powodu osteosarcomy i żyjącej w relacji oblubieńczej z Jezusem. Następnie karmelita, o. Giovanni Maria Tomasi, mówił o bracie Gioachino di Regina Pacis (1890-1985), stolarzu, zakochanym od najmłodszych lat w Maryi Dziewicy, bardzo aktywnym w stowarzyszeniach katolickich swojej miejscowości, który dopiero w wieku 60 lat stał się karmielitą w Varazze.
Te słowa Marii Rity Scrimieri dobrze podsumowują ten dzień łaski: “Vera Jezusa, mała kropla wody w nieskończonej Miłości, z dwoma szczególnymi cechami jej duchowości: jej małością i ubóstwem. Pierwszy aspekt dotyczy jej słabości fizycznej; była naznaczona od najmłodszych lat chorobą i cierpieniem, z tego powodu Vera musiała spędzać długie okresy czasu w szpitalu, a poza tym pracowała jako nauczycielka w szkołach podstawowych w Ligurii. Drugi aspekt dotyczy centralnego miejsca Mszy świętej w codziennym i duchowym życiu Very, w czasie której Vera jest małą kroplą wody, która łączy się z winem, aby być nierozerwalnie zjednoczona z Nieskończoną Miłością, z której ubóstwa otrzymuje Wszystko, aby być, w Nim i z Nim; nową kroplą Nieskończonej Miłości, która nieustannie daje siebie, zbawia i podtrzymuje świat. ‘Ja żyję we Mszy świętej, pisała Vera ze szpitala do swojego ojca duchowego ks. Gabriello Zucconiego na kilka miesięcy przed śmiercią. Vera Grita należy do grona ‘ubogich Jahwe’ wszystkich czasów, którzy w ufnym oddaniu się Bogu oraz całkowitej i świadomej zależności od Niego znaleźli w Bogu sekret swojego życia i radość na tej ziemi, a także obietnicę Królestwa Niebieskiego w wieczności”.
