Obecność kardynała Parolina stworzyła dla tej wielkiej wspólnoty “Księdza Bosko w Rzymie” okazję do podziękowania Bogu za wiele otrzymanych łask i jeszcze większego uświadomienia sobie potrzeby kroczenia drogą świętości, idąc za przykładem znamienitych osobistości, które ta Bazylika gościła w swoim czasie: św. Jana XXIII, św. Pawła VI, św. Jana Pawła II, św. Teresy z Kalkuty.
O ile prawdą jest, że każdy z tych świętych czegoś i w szczególny sposób nauczał, o tyle Ksiądz Bosko – jak zaznaczył proboszcz parafii, ks. Roberto Colameo, witając kardynała – ukazał wspólnocie salezjańskiej, w jaki sposób można przebyć drogę do zbawienia z tą radością, z tą pogodą ducha charakterystyczną dla serca, które jest w pokoju z samym sobą, z Bogiem i z bliźnim.
Kardynał, wyrażając swoje zdumienie w obliczu “tak wielkiej sprawy”, jaką stanowi ta dzielnica Księdza Bosko, i “tak wielkiej świątyni”, jaka jest Bazylika pod wezwaniem Świętego, przypomniał o fakcie ogłoszenia przez Jana Pawła II Księdza Bosko “Ojcem i Nauczycielem Młodzieży”, stwierdzając, że bardzo stosowne jest, aby był przyzywany i honorowany tym właśnie tytułem, zwłaszcza przez tych, którzy uważają się za jego duchowych synów.
Kardynał podkreślił również, że tytuł ten nie stoi w sprzeczności z nauczaniem Pana Jezusa, który powiedział: “Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie”, ponieważ cześć oddawana świętym nie odbiera niczego Bogu i ponieważ wszyscy święci są jak okna otwarte na Boga. Dotyczy to również św. Jana Bosko, którego życie, ożywione nie przez paternalizm, ale przez ojcowskie serce, stało się oknem, przez które można było zobaczyć Boga.
Ksiądz Bosko był właśnie jednym z takich duszpasterzy, wyrazicielem ojcowskiej miłości Boga do ludzkości, rzecznikiem Bożej miłości, który obdarzał młodych niewysłowioną serdecznością Pana, który nie występował w roli kierownika, ale stawiał się na równi z ludźmi, których kochał, wychowywał, świadomy, że jest tylko kanałem Bożej miłości, ojcem dla tak wielu młodych ludzi, odwołując się do jednego Ojca. Jeśli wspólnota wychowawczo-duszpasterska parafii chce kroczyć drogą świętości wyznaczoną przez Księdza Bosko, przypomniał kard. Parolin, powinna naśladować jego przykład, nieustannie odwoływać się do Boga, stając się odbiciem jego dobroci.
Kardynał zaznaczył również, że sukces Księdza Bosko, jaki odniósł jako “nauczyciel-wychowawca” tak wielu młodych ludzi, wynikał z jego braku arogancji, z jego poszanowania ducha ewangelicznego, polegającego na byciu małym, pokornym, co czyniło go wiarygodnym w oczach młodych ludzi, którzy powierzali mu się z ufnością, zupełnie tak, jak Ksiądz Bosko czynił to odniesieniu do wiary.
https://www.infoans.org/pl/dzialy/wiadomosci/item/17191-wlochy-duzy-kosciol-na-miare-duzej-sprawy-kard-parolin-we-wspolnocie-don-bosco-w-rzymie#sigProIddecfd62b54
