Następnie, w dniach 5-9 marca, odwiedził kilka domów w inspektorii Indii-Bangalore (INK): Bidar, Yadgiri, Hospet, Chitradurga, Mane, Vatsalya Bhavan, Yuvodaya, “Kristu Jyoti College”, Visvadeep i Tumkur. Ostatniego dnia uczestniczył, wraz z radcą regionu Azja Południowa, ks. Biju Michaelem, oraz innymi osobistościami kościelnymi i salezjańskimi, w inauguracji roku szkolnego w “Don Bosco College” i poprowadził spotkanie formacyjne dla studentów teologii.
Przypomniał o znaczeniu ojcostwa salezjańskiego. Wielu młodych ludzi doświadcza “sieroctwa” fizycznego i duchowego, ma rany emocjonalne i szuka “domu”, w którym mogliby uleczyć swoje serca, gdzie mogliby znaleźć wsparcie emocjonalne. Jak prawdziwy mężczyzna w rodzinie, salezjanin musi zapewnić wszystkie rzeczy niezbędne do egzystencji: dach nad głową, ubranie, jedzenie, wykształcenie, pracę... ale jeszcze bardziej miłość, której brakuje wielu dzieciom i młodzieży. Podwórko jest bijącym sercem domu, które ożywia wszystko inne: grę, zabawę, teatr, muzykę i śpiew. Jest to radość, która wyzwala się w byciu razem, w przeżywaniu i podzielaniu wspólnej egzystencji, codzienności i duchowości życia przeżywanego w Jezusie.
Mówił do nich o tym, jak ważne jest wykorzystywanie życiowych szans. Są one jak sprzedawcy, którzy chodzą od drzwi do drzwi. Zazwyczaj nie chcesz im otworzyć, bo już myślisz, że wiesz, jak to się skończy, albo boisz się powiedzieć “nie”, zadając sobie pytanie. Ale prawdziwe okazje to te, których nie widać od razu i które pojawiają się w najbardziej nieoczekiwanych momentach. Formacja w ośrodku salezjańskim jest jedną z takich możliwości, a ci, którzy z niego korzystają, muszą mieć zaufanie i być stali w swoich zamiarach. Przyszłość jest zawsze w naszych rękach.
Przypomniał także młodzieży z ośrdków społecznych, że bardzo są uśmiech i przyjaźń. W związku z tym zabronione są kwaśne miny, obraźliwe i zniechęcające słowa czy groźby. Jednym z najbogatszych wyrazów pedagogii Księdza Bosko jest salezjańska radość. Odczuwana miłość jest jej pierwszym owocem. Im większa jest miłość, tym większa radość.
W inspektorii Bangalore jest łącznie 65 568 beneficjentów misji salezjańskiej w 18 parafiach, 12 koledżach, 68 instytutach akademickich, 5 ośrodkach kształcenia technicznego, 11 ośrodkach pracy dla młodzieży zagrożonej, 23 dziełach społecznych, 38 ośrodkach i oratoriach młodzieżowych, 6 domach formacyjnych, ośrodku komunikacji społecznej i dwóch wydawnictwach.
W czasie wizyty w INK radca generalny bardzo docenił innowacyjne projekty (CREAM, DREAM), obecność salezjanów z placówek edukacyjnych na ubogich obszarach, poświęcenie się licznych salezjanów i świeckich na rzecz misji. Podkreślił znaczenie pomocy nieletnim znajdującym się sytuacji bezbronności, kruchości i wykluczenia; wsparcia na rzecz młodych migrantów; zapobiegania i wychodzenia ze starych i nowych uzależnień; integracji społecznej i zawodowej; przyjmowania młodych ludzi będących w konflikcie z prawem poprzez oferowanie im alternatywnych środków resocjalizacji; działań wychowawczych i uwrażliwienia na kulturę solidarności.
