Dzisiaj, 15 marca 2023 roku, mija 12 lat od rozpoczęcia wojny w Syrii. Nie ma już bomb, z wyjątkiem terenów kontrolowanych przez rebeliantów na północy kraju, ale sytuacja ludności jest dramatyczna. W wyniku tego konfliktu zginęło ponad pół miliona osób, ponad 2,1 mln zostało rannych, a ponad 13 mln zostało przesiedlonych, z czego co najmniej 6,6 mln to uchodźcy w innych krajach. Ponad 11 z 17 milionów mieszkańców kraju potrzebuje dziś pilnie pomocy humanitarnej, aby przeżyć, w tym 6,5 miliona nieletnich.
“Nie ma pracy, nie ma elektryczności, paliwo jest bardzo drogie, a pieniądze są bezwartościowe... Ludność jest zniechęcona tym wszystkim” – informują salezjanie znajdujący się w Syrii. “Jest to pokolenie dzieci, które zna tylko wojnę, a wielu młodych ludzi, którzy przeżyli większość swojego życia pośród przemocy, myśli o opuszczeniu kraju” – mówi ks. Alejandro León, przełożony inspektorii Bliskiego Wschodu (MOR).
“Młodzież w naszych ośrodkach salezjańskich została wychowana w kulturze pokoju i nadziei, aby zawsze widzieć szklankę do połowy pełną. Jednak wielu z nich otwarcie mówi, że problem polega teraz na tym, że ta szklanka jest rozbita i nie widzą przyszłości dla siebie i swoich rodzin” – kontynuuje salezjanin.
W dzisiejszej Syrii każda rodzina opłakuje kogoś bliskiego, który zginął w tej wojnie. “Nawet w naszych oratoriach i ośrodkach młodzieżowych byliśmy świadkami śmierci ludzi młodych, pracowników młodzieżowych i kogoś z ich rodzin z powodu bomb zrzuconych na Damaszek i Aleppo” – mówi dalej przełożony inspektorii MOR. Jednak wątpliwości młodych ludzi koncentrują się obecnie na rozdrożu, na którym się znaleźli: “Opuścić kraj w poszukiwaniu przyszłości z dala od Syrii lub pozostać z rodzicami i czekać na pokój, aby włączyć się później w jej odbudowę?”.
Ponadto trzęsienie ziemi z 6 lutego i ponad 11 tysięcy wstrząsów wtórnych jeszcze bardziej skomplikowało tę sytuację. Ta ogromna katastrofa, która miała miejsce, pociągnęła za sobą 54 500 odnotowanych dotychczas ofiarach śmiertelnych, przy czym prawie 6 000 ofiar z Syrii. Zaś w północno-zachodniej części kraju, gdzie zawaliło się ponad 100 000 budynków, jest 1,5 miliona bezdomnych i 5,4 miliona osób potrzebuje natychmiastowej pomocy.
W ciągu tych 12 lat placówki salezjańskie zawsze miały otwarte drzwi, starając się zwłaszcza zaspokoić potrzeby najmłodszych członków społeczności. Od 2012 do 2018 roku 250 rodzin w Aleppo, 120 w Damaszku i 30 w Kafroun otrzymywało comiesięczne wsparcie finansowe. A od 2012 do 2014 roku w domu w Kafroun mieszkało 70 osób z Aleppo wysiedlonych z powodu wojny.
Ponadto w latach 2019-2022 około 200 młodych ludzi przeszło kursy biznesowe, a część z nich otrzymała pomoc w początkowej działalności gospodarczej, jaką podjęli. Zorganizowano również w ramach pomocy w nauce szkolnej dzieciom (70 w Aleppo i 100 w Damaszku) i wsparcia finansowego studentów kursy wyrównawcze i korepetycji dla tych pierwszych, które prowadzili ci drudzy.
W sumie ośrodek w Kafroun przyjął ponad 370 osób w najgorszych latach wojny, a teraz przyjmuje również osoby przesiedlone w wyniku trzęsienia ziemi. W Aleppo, mieście najbardziej dotkniętym przez wojnę, a obecnie przez trzęsienie ziemi, salezjanie realizują projekt edukacyjny, który w ostatnich latach konfliktu pomógł średnio 800 dzieciom i młodzieży. W ostatnich tygodniach także w domu “Don Bosco” w tym mieście zakwaterowano prawie 800 osób, które znalazły tam schronienie po trzęsieniu ziemi.
W Damaszku ze wsparcia salezjańskiego korzysta około 1200 nieletnich oraz 280 studentów wolontariuszy z “Don Bosco”. I wreszcie, w dzielnicy Jaramana, 8 km od domu salezjańskiego, wynajęto mieszkania, w których dzieci mogą pobierać lekcje, nie musząc zbyt daleko się udawać w celu kontynaucji swojej nauki. W tej samej okolicy planowana jest również budowa dużego ośrodka młodzieżowego.
