Abp Savio Hon Tai-Fai jest nietypowym nuncjuszem, który nie przebył tradycyjnego przygotowania dyplomatycznego. Urodził się w 1950 r. w Hongkongu, a w 1975 r. złożył śluby zakonne w inspektorii pw. Maryi Wspomożycielki (CIN), obejmującej placówki salezjańskie w Hongkongu, Makau i na Tajwanie.
Wyświęcony na kapłana w 1982 r., uzyskał licencjat z filozofii na Uniwersytecie Londyńskim i doktorat z teologii na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim w Rzymie. Był odpowiedzialny za tłumaczenie Katechizmu Kościoła Katolickiego na język chiński i był wykładowcą teologii w Seminarium Ducha Świętego w Hongkongu.
Był wikariuszem inspektorii CIN w latach 1995-2001, a od 2001 do 2006 r. – przełożonym inspektorii.
W 2004 r. został członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej, dzięki czemu został zauważony przez ówczesnego kardynała Ratzingera, który później został papieżem Benedyktem XVI, a który w 2010 r. mianował go biskupem i przydzielił do Kongregacji Ewangelizacji Narodów – watykańskiego organu, który do czerwca ubiegłego roku nadzorował tereny misyjne – gdzie abp Hon Tai-Fai pracował jako sekretarz, najpierw przy kardynale Ivanie Diasie, a następnie przy kardynale Fernando Filonim.
W 2012 r. został mianowany członkiem Papieskiego Komitetu ds. Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych, a także w tym samym roku członkiem Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan.
W 2016 r. abp Hon Tai-Fai pełnił funkcję administratora apostolskiego archidiecezji Agana, w wyspiarskim stanie Guam, a rok później został mianowany nuncjuszem apostolskim w Grecji, co było jego pierwszym zadaniem w służbie dyplomatycznej. W ubiegłym roku był też jednym z organizatorów wizyty papieża Franciszka w Grecji (grudzień 2021).
Libia, gdzie salezjański arcybiskup Hon Tai-Fai będzie teraz pełnił swoją posługę jako pierwszy przedstawiciel dyplomatyczny papieża, doświadczyła w ostatnim czasie ogromnej fali migrantów, z których wielu pada ofiarą różnych procederów, takich jak zniewolenie czy złe traktowanie, próbując następnie w różny sposób przeprawić się drogą morską do Europy, co odbywa się często w atmosferze niepewności i zagrożenia życia.
Libia jest również swoistym poligonem doświadczalnym dla nielicznych chrześcijan, którzy tam mieszkają: jest to około 300 stałych mieszkańców, do których należy dodać około 40 tys. udzielających się tam pracowników i trudną do oszacowania liczbę migrantów. Papież Franciszek ogłosił niedawno, że Kościół katolicki chce uznać za męczenników 21 chrześcijan - głównie Koptów z Egiptu - zabitych w Libii w 2015 roku.
Pomimo chrześcijańskich korzeni, które sięgają starożytności i poprzedzają nadejście islamu, w Libii nie ma diecezji, a katolicyzm jest nadal kojarzony z kolonialną przeszłością kraju. Istnieją jednak trzy wikariaty apostolskie (Trypolis, Bengazi, Derna) i jedna prefektura apostolska (Misrata) oraz dwa kościoły: jeden w Trypolisie, a drugi w Bengazi.
