Brazylia – Podróż misyjna jak dawniej: z Manaus do Iauaretê

26 czerwiec 2018

(ANS – Sao Gabriel de Cachoeira) – Także w 2018 roku są takie miejsca na świecie, do których można dotrzeć jedynie po przebyciu długiej i uciążliwej drogi. Tak jest w przypadku salezjańskiej misji w Iauaretê, na krańcu zachodniej granicy Brazylii, właśnie naprzeciwko granicy z Kolumbią. Oto opowiadanie o tej podróży w wydaniu pana Giampietro Pettenona, salezjanina koadiutora, odpowiedzialnego za “Missioni Don Bosco” w Turynie, który przybył do tej misji ze swoją ekipą.

Przybyliśmy do Manaus pod długiej podróży, jaką odbyliśmy z Turynu. W stolicy Amazonii salezjanie pracują wśród tubylców z tego regionu. Stamtąd obraliśmy dalszy lot w kierunku Sao Gabriel de Cachoeira. Również tutaj znajdują się salezjanie od 103 lat, a to miasteczko rozwija się wokół historycznych budynków, w których mieściła się szkoła salezjańska i jej wielki kościół, który dzisiaj jest katedrą diecezjalną.

Dzień później udaliśmy się do Iauaretê, do którego można dotrzeć jedynie rzeką. Ponieważ na dojechanie tam potrzeba 12 godzin, wyruszyliśmy bardzo wcześnie, jako że podróż nocą jest zbyt niebezpieczna. Tak więc nastawiliśmy budzik na ranne wstanie, zjedliśmy śniadanie, załadowaliśmy bagaże i w drogę!

Kierujący łodzią, jeden z tubylców, każe nam wsiąść po godzinie i wiezie nas aż do “check point”. Wjechaliśmy na teren należący wyłącznie do tubylców, gdzie wojsko kontroluje wjazd. Potem trzeba zaliczyć Rio Negro i Rio Vaupes. Jako że jest to jeszcze pora deszczowa, rzeka jest szczególnie wzburzona. Czasem nawet wydawało nam się, że unosimy się powietrzu. W wodzie odbija się niebo. To złudzenie zniknęło z chwilą pojawienia się lekkiego, delikatnego deszczu, ale było to niesamowite!

Potem zmuszeni jesteśmy przeładować nasze bagaże i jechać ciężarówką przez puszczę przez pięć kilometrów. Potem znowu przeładowaliśmy wszystko na łódkę.

Wzdłuż brzegu widzimy małe siedliska tubylców, z kaplicą i małą szkołą. Są to wspólnoty założone przez salezjanów: znakiem rozpoznawczym dzieła zarówno wychowawczego, jak i ewangelizacyjnego synów Księdza Bosko jest właśnie kościół ze szkołą obok. Bez edukacji dzieci i młodzieży ewangelizacja może stać się prozelityzmem. A bez kościoła dzieło wychowawcze może stać się usługą społeczną.

I w końcu, po 11 godzinach podróży rzeką dotarliśmy do Iauaretê, z godzinnym wyprzedzeniem. Dzisiaj poszło nad dobrze! 

InfoANS

ANS - “Agencja iNfo Salezjańska” - jest periodykiem wielotygodniowym telematycznym, organem komunikacji Zgromadzenia Salezjańskiego, zapisanym w Rejestrze Trybunału Rzymskiego pod nr 153/2007.

Ta witryna używa plików cookies także osób trzecich w celu zwiększenia pozytywnego doświadczenia użytkownika (user experience) i w celach statystycznych. Przewijając stronę lub klikając na któryś z jej elementów, wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookies. Chcąc uzyskać więcej informacji w tym względzie lub odmówić zgody, kliknij polecenie „Więcej informacji”.