Dlaczego mowa tu o “szaleństwie Bożym”? Ponieważ tylko miłość i powołanie, które zaszczepia Pan w sercach ludzi młodych, stanowią motywacje dla wezwania, które zakładła oddalenie się od rodziny, przyjaciół, wygód domowych, pozostawienie studiów i oddanie własnych darów w służbie innym.
Momentem kulminacyjnym była Msza św. rozesłania, której przewodniczył bp Néstor Montesdeoca, salezjanin, biskup wikariatu apostolskiego Méndez. Wydawało się, że każda pieśń dudni w kościele, a skóra cierpnie w tym klimacie nabożności, która była obecna w każdym słowie. A poza tym, na obliczach tych młodych wolontariuszy można było zauważyć niecierpliwe oczekiwanie na poznanie miejsca ich przyszłej misji, co zachodzi pośród setek osób, bliskich i przyjaciół, którzy przybyli z każdego zakątka kraju.
I jest to prawdziwe święto wiary, ponieważ ci wolontariusze mają swoją grupę, która stanowi dla nich punkt odniesienia, a która ich animuje i dodaje zachęty, by odczuli, że nie są sami w tej odważnej decyzji, jaką podjęli; że towarzyszy im Jezus i Ksiądz Bosko.
Salezjańska inspektoria ekwadorska wysyła każdego roku ponad 90 młodych wolontariuszy w różne miejsca. W 2020 roku projekt “Młodzieżowy Wolontariat Misyjny Rodziny Salezjańskiej” będzie liczyć 50 lat, a jego głównym owocem, jaki wydał, to danie społeczeństwu “dobrych chrześcijan i uczciwych obywateli”
Gdy chodzi o rok obecny, warto podkreślić, że sporo ludzi młodych pochodzących z misji amazońskich i andyjskich została wysłana jako wolontariusze: 3 z Tuutinentsa, 3 z Bomboiza, 1 z Chiguaza i 1 z Zumbahua.
Po Mszy św. każdy z wolontariuszy sięgnął po swoją walizkę pełną marzeń, wyobrażeń i planów, którą rozpakują w miejscu, jakie Bóg wybrał dla nich.
