Wydrukuj tę stronę

Wenezuela – Naród, który nie utracił swoich marzeń: “Z Chrystusem żyjemy nadzieją”

16 wrzesień 2019

(ANS – Guajira) – Ksiądz Bosko, odnosząc się do czasu wakacji, napisał we “Wspomnieniach Oratorium”: “Nie przestałem troszczyć się o chłopców. Pociągały ich opowiadane przeze mnie historie, zabawne gry i piosenki. Wielu ze starszych nie znało wiary. Pośród gier i opowiadań katechizowałem ich i uczyłem chrześcijańskich modlitw. Było to coś w rodzaju oratorium”. Po dwustu latach historia jest niemal taka sama. Salezjanom z Wenezueli udało się zorganizować “Letnie oratoria”, w których ludzie młodzi mogli odczuć, że są akceptowani, kochani i szanowani; stworzyli miejsca, w których ci mogli poznać Boga nadziei.

Na terenie salezjańskiej placówki w Guajira odbyło się “Oratorium wakacyjne” (OVA). W ramach tej akcji młodzi animatorzy mogli odwiedzić wiele mieszkań, niosąc radość i nadzieję na te wiejskie obszary, które odznaczają się silną rdzenną kulturą; jednak ta została mocno dotknięta skrajnym ubóstwem i szerzącą się przemocą.

Ale również w tej trudnej sytuacji ludzie przyjmowali Dobrą Nowinę o tym, że Jezus żyje wśród nas. W dniu, w którym została otwarta kaplica pw. Maryi Wspomożycielki w Molinete, uroczystą Eucharystię odprawił ks. José Vega, salezjanin. Uczestniczyli w niej: 28 animatorów salezjańskich, grupa salezjanów współpracowników oraz około 200 dzieci i młodzieży.

Salezjanie z inspektorii wenezuelskiej pw. św. Łukasza (VEN) zobowiązali się do niesienia nadziei narodowi wenezuelskiemu, doświadczającego licznych klęsk i przemocy. Pełni empatii i kierując się solidarnością wobec ludzi im powierzonych, duchowi synowie Księdza Bosko nie przestają opowiadać się za życiem i nieść nadzieję, pragnąc szerzyć Królestwo Boże wśród potrzebujących. I “Oratorium wakacyjne” jest jednym z wyrazów tego zaangażowania.  

Na zakończenie tego świątecznego i radosnego tygodnia została odprawiona Eucharystia, w czasie której najmłodsi uczestnicy podzielili się swoim świadectwem, mówiąc o wartościach, które zaczerpnęli. Powiedzieli przy tym, że “ważne jest dzielenie się z kolegami tym, co posiadamy; konieczne jest również bycie solidarnym z innymi; trzeba być radosnym, wykorzystać czas spędzony z przyjaciółmi i kolegami oraz być w stanie przebyczyć”. Te wakacje były wspaniałym świadectwem poświęcenia i wychowawczego wkładu. Uczestnicy mogli wziąć udział w warsztatach muzycznych, teatralnych, rysunku, sportowych i tanecznych.

A poza tym, w czasie tego “wakacyjnego oratorium” można było odczuć obecność Opatrzności, ponieważ, jak w czasach Księdza Bosko, “nie zabrakło chleba na stole dzieci i młodzieży”. Młodzi uczestnicy i współpracownicy dziękowali Bogu pieśniami i uśmiechami, dzieląc się tym, co mieli, jak prawdziwa rodzina.

                                                             Meyber Espinoza, salezjański asystent

 

Ta witryna używa plików cookies także osób trzecich w celu zwiększenia pozytywnego doświadczenia użytkownika (user experience) i w celach statystycznych. Przewijając stronę lub klikając na któryś z jej elementów, wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookies. Chcąc uzyskać więcej informacji w tym względzie lub odmówić zgody, kliknij polecenie „Więcej informacji”.