Ks. Mena urodził się 17 marca 1927 r. w mieście Casablanca, w Maroku; jego rodzice byli Hiszpanami. Nowicjat odbył w Mohernando, gdzie złożył pierwsze śluby zakonne 16 sierpnia 1948 r. W 1953 r. rozpoczał studia teologiczne w Carabanchel, gdzie rónież został wyświęcony na kapłana 23 czerwca 1957 r. Przez dwa lata był nauczycielem francuskiego, rozwijąc w tym okresie swoje niezwykłe umiejętności artystyczne w zakresie fotografii i kinematografii.
W 1965 r. został skierowany do domu “Don Bosco” w “Calle Alcalá, 164”, gdzie mieściła się redakcja Biuletynu Salezjańskiego, siedziba Ośrodka katechetycznego i Ośrodka duszpasterstwa młodzieżowego. Jego praca była bardzo intensywna i odznaczała się nadzwyczaj wysoką jakością. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę, która przybliża historię Zgromadzenia Salezjańskiego w Hiszpanii.
Ks. Mena był człowiekiem wielkiej życzliwości i otwarcia, dał się poznać jako wielki fachowiec, niezmordowany pracownik, który wciąż dążył do doskonałości; wróg przeciętności i powierzchowności. Przede wszystkim zaś był dobrym zakonnikiem, odznaczając się dobrym, głębokim duchem salezjańskim, kochał Księdza Bosko i Zgromadzenie Salezjańskie. Jako kapłan był wierny swojemu powołaniu, bardzo troszczył się o liturgię, przestrzegając zasady z nią związane, cechowała go wielka gorliwość apostolska i we wszystkim poszukiwał dobra dusz.