Salezjanie na świecie, a wraz z nimi inne grupy Rodziny Salezjańskiej, osoby świeckie i młodzież – wszyscy oni są reprezentowani w Turynie-Valdocco na tej Kapitule Generalnej 28.
Jedność i różnorodność mocno się tu zaznacza w kontekście wzajemnego szacunku i przyjęcia opinii innych, zwłaszcza gdy w grę wchodzą odmienności, wśród których żyją salezjanie i wspólnoty wychowawcze, które oni reprezentują.
To wszystko dało się poznać w szerokim stopniu w pierwszym tygodniu obrad kapitulnych, począwszy od sprawozdania Przełożonego Generalnego, które ten osobiście przedstawił, a które opracował we współpracy z radcami generalnymi. Potem nastąpiły trzy całe wieczory, w czasie których zastanowiano się nad jego treściami, co miało miejsce w grupach regionalnych pod kierunkiem radców poszczególnych regionów.
To nie jest zgromadzenie udziałowców przemysłowych, to nie jest zgromadzenie polityczne, z frakcjami różnych interesów gospodarczych, prestiżu i ambicji. Wielokrotnie i w różnych słowach został uwypuklony charakter eklezjalny tego szerokiego i licznego zgromadzenia, stojącego każdego dnia pod znakiem modlitwy także w grupach językowych. A tydzień, który się rozpoczyna przewiduje również celebrację liturgii Środy Popielcowej, zaczynającej Wielki Post.
Trzy przedpołudnia były przeznaczone na medytację i modlitwę w kontekście trzech grup tematycznych, które składają się na główny temat: salezjanie dla współczesnej młodzieży. W sobotę, 22 lutego, kiedy oficjalnie i formalnie została otwarta KG28, zrealizowało się to, co czytamy w Konstytucjach salezjańskich: “Za pośrednictwem Kapituły generalnej całe Towarzystwo, poddając się kierownictwu Ducha Świętego, stara się poznać w określonym momencie historię wolę Bożą, aby jeszcze lepiej służyć Kościołowi”.
Kontynuowana jest praca Kapituły pod przewodnictwem Przełożonego Generalnego, którą koordynuje kierownik Kapituły – ks. Stefano Vanoli. Tydzień zaczyna się również wypełnienim koniecznych procedur związanych z dobrem funkcjonowaniem zgromadzenia we wszystkich jego komponentach: przyjęcie Regulaminu, mianowanie sekretarzy i skrutatorów, powołanie komisji...
Należy dodać, że prawie że całkowicie zrezygnowano z papieru, fotokopiarki są prawie że niepotrzebne. Każdy kapitulny obraduje w towarzystwie swojego komputera: w nim znajduje się wszystko, co jest do przeczytania, ten posłuży mu również przy głosowaniu; także każdy z kapitulnych już doświadczył tłumaczenia symultanicznego prezentowanych wystąpień.
