Istotnie, od dwóch lat ks. Mendes analizuje i pogłębia tę problematykę, uwzględniając salezjańskie duszpasterstwo w świecie młodzieżowym i czyniąc to w odpowiedzi na apel Przełożonego, który ten zawarł w priorytecie nr 3 propozycji programowej: “Żyć salezjańskim sakramentem obecności i być obecnym w środowisku cyfrowym”. Tematyka tutaj zaproponowana koreluje przekaz Księdza Bosko z tym obecnym, proponując odczytanie koncepcji braterstwa i przyjaźni społecznej, o których mowa jest w encyklice papieża Franciszka “Fratelli tutti”. W świetle tego ks. Mandes proponuje pewne interpretacje dotyczące Księdza Bosko i sposobu komunikacji, aktualizując go, by lepiej zrozumieć rzeczywistość cyfrową.
Jak zrodził się pomysł napisania artykułów o Księdzu Bosko jako “komunikatorze” młodzieży?
Ksiądz Bosko jest jednym z wielkich przekazicieli w Kościele. Gdyby żył dzisiaj, być może byłby patronem mediów społecznościowych. Ale zaraz musimy uściślić, że w czasach, w których żył Ksiądz Bosko, nie istniała rzeczywistość cyfrowa, tak więc nie mógł znać dynamik internetu i sieci społecznościowych. Stąd też nie jest właściwe wymuszanie pewnych powiązań. To, co się chce tutaj zaproponować, to raczej przywrócenie tej intuicji Księdza Bosko, która dotyczyła komunikacji społecznej jego czasów, na przykład interaktywności komunikacyjnej. Podam przykład: Ksiądz Bosko umiał połączyć grę i zabawę, teatr i muzykę, właśnie w taki sposób, jak czynią to dzisiał niektóre popularne platformy.
Jakie inne kwestie będą omawiane?
Będzie omawianych 12 różnych kwestii, a wśród nich następujące: analiza komunikacji społecznej i dialogu pomiędzy młodzieżową kulturą i językiem; pogłębienie sposobu, w jaki Ksiądz Bosko analizował geografię i zastosował wymiar przestrzenny w komunikacji; język snów jako metofora i narracja; autobiografia jako sztuka opisywania nas samych; wymiar liturgii i modlitwy; komunikacja i świętość.
Na czym bazuje to studium?
Bazę stanowią studia antropologiczne, dotyczące etnografii cyfrowej, neurobiologii, psychologii, relacji międzyludzkich, inteligencji wielorakiej, sztucznej inteligencji. Oczywiście, bazuje się również na wartościach systemu wychowawczego Księdza Bosko.
Skąd Ksiądz Bosko wziął ten swój wymiar artystyczny?
Ksiądz Bosko uczył się tego już od dziecka. Wymiar artystyczny był obeny w nim od dzieciństwa i rzeczywiście we “Wspomnieniach Oratorium” widzimy Księdza Bosko, który przekazuje swoje doświadczenie poprzez gry, muzykę, interaktywność itd.
W centrum każdej formy komunikacji znajduje się relacja międzyosobowa. Czego uczy nas dzisiaj Ksiądz Bosko pod tym względem?
Ksiądz Bosko zrozumiał, że doświadczenie wychowawcze rozwija się tam, gdzie są kontakty ludzkie, empatia, relacje. Możemy powiedzieć, że to wszystko stanowi “serce” komunikacji. Ksiądz Bosko stworzył system, prawie że eko-system, którzy zasadzał się na relacji ludzkiej, społecznej i międzyosobowej.
Dzisiaj mówimy o Internecie jako o pewnym środowisku. A Ksiądz Bosko w jaki sposób budował środowisko wychowawcze?
Ksiądz Bosko umiał decenić talenty każdej osoby. Wiedział, co dana osoba umie robić i czego mogłaby się nauczyć. Dlatego postawił na praktyki zawodowe, na rzemiosło, szkoły i ośrodki kształcenia zawodowego. W ten sposób został zapoczątkowany proces edukacyjny, który zasadzał się na zaangażowaniu, dyscyplinie i ocenie. Ksiądz Bosko zapewniał każdemu odpowiednią przestrzeń, aby możliwa była wspólna praca, realizowana z kreatywnością i radością.
W jaki sposób Ksiądz Bosko przekazywał wiarę w Boga i uczył zawierzenia Maryi w tym środowisku?
Ksiądz Bosko miał udział w doświadczeniu, w którym Bóg jest Darem i w którym wiara interpretuje życie jako bezinteresowne. Wiara oznacza przekaz, wyrażenie wolności i kreatywność, które rodzą się z miłości do Boga i wypływają z macierzyństwa Maryi.
