Turyn, Włochy, 8 grudnia 1885 – Wersja robocza salezjańskiego herbu pojawiła się po raz pierwszy w liście okólnym Księdza Bosko z 8 grudnia 1885 r. Opracował ją prof. Boidi. Promienna gwiazda, wielka kotwica, płonące serce symbolizują cnoty teologalne; postać św. Franciszka Salezego przywołuje świętego patrona Towarzystwa; las, na dole, założyciela; wysokie góry oznaczają szczyty doskonałości, do których członkowie mają dążyć; palma i laur, skręcone, oplatające tarczę do połowy, symbolizują nagrodę za życie ofiarne i cnotliwe. Napis “Da mihi animas…” wyraża ideał każdego salezjanina.