Niterói, Brazylia – 1890 – Wieczorem w dniu 14 lipca 1883 r. pierwsi salezjanie przybyli do Niterói, w stanie Rio de Janeiro, by zapoczątkować dzieło Księdza Bosko w Brazylii. Zaczęli od małej szkoły i małej liczby uczniów – było ich 10, jak podają kroniki. Jak to bywa w przypadku wielu początków, wszystko było prymitywne, poza wolą służenia Bogu poprzez edukację dzieci i młodzieży. Ale z upływem lat wzrosła liczba uczniów i form działalności. Na zdjęciu widzimy, wraz z synami Księdza Bosko, uczniów ze szkoły “Santa Rosa” w Niterói; był rok 1890.

Bova, Włochy – 1933 – Bp Giuseppe Cognata z wizytą duszpasterską w diecezji Bova (Reggio Calabria). Zdjęcie zostało wykonane w pierwszych latach jego posługi biskupiej w Bova (1933-1939). Po objęciu tej diecezji w czerwcu 1933 r. biskup Cognata – którego dewizą biskupią był Pawłowy zwrot: «Caritas Christi urget nos» – chciał odwiedzić nie tylko wiernych swojej diecezji, ale także ubogie rodziny, które znajdowały się w najbardziej oddalonych i niedostępnych miejscach.

Castelnuovo Don Bosco, Włochy - 1960 – Bardzo wymowne zdjęcie, które wpisuje się w salezjańską historię: sześciu rodzonych braci, z rodziny Tardivo Ghibaudo, wszyscy salezjanie Księdza Bosko (SDB). Ci w 1960 r. zrobili sobie wspólne zdjęcie ze swoją matką, Marią Ghibaudo, przed domem, w “Becchi”. Tych sześciu braci to: Agostino, należący do inspektorii Bliskiego Wschodu (MOR); Giovanni, należący do inspektorii Środkowej Ameryki (CAM); Giuseppe, należący do inspektorii chilijskiej (CIL), Michele (CAM), Pietro, należący do ówczesnej inspektorii Argentyny-Buenos Aires (ABA) i Severino, jedyny dziś żyjący, który należy do CIL. Oprócz tego, że wszyscy to salezjanie, tym, co jeszcze bardziej czyni piękną tę rodzinę, to fakt, że wszyscy oni wybrali powołanie misyjne.