W celu wsparcia procesów komunikacji społecznej w sieci spotkali się delegaci inspektorialni ds. duszpasterstwa młodziezowego (DM) i ds. komunikacji społecznej (KS), a także odpowiedzialni za komunikację społeczną w salezjańskich dziełach społecznych. Słowa zachęty do dalszego działania skierował do nich ks. Miguel Ángel García, radca generalny ds. DM, a wraz z nim: ks. Rafael Bejarano SDB, referent ds. dzieł społecznych Dykasterii ds. DM, oraz ks. Gildásio Mendes dos Santos, radca generalny ds. komunikacji społecznej, i Zaida Navarrete, referentka ds. komunikacji społecznej w Ameryce.
“Przeżywamy czas zmiany kulturowej i medialnej, nie możemy jedynie przekazywać informacji, umieszczać informacji w internecie lub być ‘połączonym’ (...). Trzeba dać pierwszeństwo trzem elementom, takim jak: tożsamość salezjańska, kreatywność i jakość informacji” – zaznaczył w swojej wypowiedzi ks. Mendes dos Santos, który również wezwał do dawania świadectwa dotyczącego pracy salezjańskiej, współpracy i solidarności. Ze swojej strony ks. García stwierdził, że wielką korzyścią dla pokolenia sieci społecznościowych, jest to, że zważywszy na złożoność Regionów i Inspektorii salezjańskich, “dostarczają nam nowego sposobu wymiany informacji i porozumiewania się między nami”.
Po wystąpieniach obu radców generalnych ks. Bejarano prowadził refleksję, która dotyczyła znaczenia organiczności i synodalności, wyjaśniając, że te przestrzenie uczestnictwa mają na celu połączenie sił, by możliwe było osiągnięcie wspólnych celów, a pondato są istotne, aby uświadomić wszystkim wagę salezjańskiego posłannictwa. Podkreślił również, że “Salezjańska Sieć Społeczna Ameryki” wcześniej znana jako “Opcja preferencyjna” tworzy swoją historię już od ponad 21 lat, będąc wyrazem współpracy międzyregionalnej i międzyinspektorialnej, która wzmacnia możliwości poszczególnych inspektorii”.
Omawiając program komunikacji operatywnej “RASS”, uczestnicy ustosunkowali się do trzech głównych kwestii: uwidaczniać pracę dzieł socjalnych, bardziej uświadamiać realia związane z dziećmi i młodzieżą zagrożoną oraz wywierać wpływ, społeczny i polityczny, na wprowadzanie zmian strukturalnych. Na tej bazie wskazano na cztery cele i serię działań.
Następnie w ramach pracy w grupach przedstawiciele 16 inspektorii wyrazili swoje pragnienia, odpowiadając na pytanie: “Jaki wpływ, waszym zdaniem, powinniśmy mieć jako sieć działań społecznych i w jaki sposób komunikacja społeczna może ułatwić osiągnięcie tych celów?”. Odpowiedzi wyrażały przede wszystkim potrzebę tworzenia sojuszy strategicznych i dostarczania jasnych przekazów, które będą ukazywać rzeczywiste oddziaływanie i wzmacniać zaangażowanie dzieł społecznych.
Wreszcie osiągnięto szereg porozumień, które mają wzmocnić procesy związane z komunikacją społeczną między dziełami społecznymi i przyczynić się do podniesienia świadomości społeczeństwa w tym względzie, aby w ten sposób ewangelizować i zmniejszać nierówności społeczne.
