Obecnie sieć obejmuje 24 stowarzyszeń i 80 struktur w czterech krajach: Francji, Belgii, Szwajcarii i Maroku. I ten rozwój postępuje, bo np. ostatnio przystąpiły do tej sieci stowarzyszenie “Lakou Bosco”, które powstały na peryferii Pointe-à-Pitre, w Guadalupe, w departamencie zamorskim Francji, i na Karaibach.
“Z siły naszej międzynarodowej sieci czerpiemy wielkie korzyści. ‘Don Bosco’ jest pierwszą organizacją pozarządową na świecie zajmującą się kwestiami i problemami związanymi z edukacją” – stwierdził ks. Jean-Marie Petitclerc, koordynator sieci “DBAS”.
Mówiąc o oryginalności tego organizmu, salezjanin twierdzi, że ta polega na “chęci pogodzenia chrześcijańskiej inspiracji, życzliwości – w podwójnym znaczeniu pragnienia dobra i dbania o najmłodszych – z respektowaniem laickości, przekonań filozoficznych i religijnych każdej osoby, wyrażającej się w otwartości na wszystkich”. Krótko mówiąc, chodzi o wdrażanie pedagogiki Ks. Bosko opartej na zaufaniu (“Bez miłości nie ma zaufania i bez zaufania nie ma edukacji”) i sojuszu (“Człowiek młody jest protagonistą w realizacji projektu wychowawczego”).
I tak, w czwartek 27 i w piątek 28 maja 50 delegatów reprezentujących różne stowarzyszenia, zarówno pracownicy, jak i wolontariusze, zgromadzili się w ośrodku “Jean Bosco” w Lyonie, aby przyjrzeć się sytuacji, podsumować działalność w latach 2018-2021 i zaplanować kolejne trzechlecie. Przy tej okazji został również uhonorowany Pierre Zolna, wolontariusz, który angażował się w pomoc edukacyjną w ramach paryskiego “AEPCR”, który zmarł ostatnio w wieku 72 lat.
“Ta sieć ma niewątpliwie sens i wartość” – stwierdziła Véronique Kempf, prezes “AEPCR” w czasie tej weryfikacji działań. Od teraz chodzi o wzmocnienie tej wymiany, na przykład na polu narzędzi pedagogicznych, spotkań sprzyjających wzajemnemu poznaniu tej przestrzeni ukierunkowanej na celu edukację młodych ludzi, zwłaszcza tych znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji.
Istotnie, sieć “DBAS” obejmuje usługi i osoby, które pracują zgodnie ze stylem salezjańskim na polu zapobiegania, integracji i ochrony dzieci pozostających bez opieki, a bardziej ogólnie – na polu działań medyczno-społecznych, ukierunkowanych przede wszystkim na dzieci, nastolatków i starszą młodzież przeżywającą trudności.
