Spotkanie zostało zorganizowane przez salezjanów pracujących w Meruri, wśród których należy podkreślić zaangażowanie zwłaszcza asystenta Viníciusa Martinsa, ale nie można pominąć także wielkiego wkładu ks. Andelsona Diasa, dyrektora dzieła w Meruri, ks. João Bosco Maciel, córek Maryi Wspomożycielki: s. Marii Imeldy i s. Eblin Àngeli, s. Maristeli Muñoz i s. Elzy Marii, jak również współpracownicy salezjanki Bernadethe Campos de Pauli i liderów autochtonów: Lauro Pariko i Agostinho Eibajiwu.

Koordynatorem spotkania był ks. Wagner Galvão, delegat inspektorialny ds. duszpasterstwa młodzieży i misji, w czym pomagała mu ekipa młodzieżowego duszpasterstwa powołaniowego, którą reprezentowały osoby świeckie, Jaqueline Mendonça i Enzo Camargo.

Świąteczne spotkania przebiegało pod hasłem: “Mato itae, imode taro rakado” (Chodź do mnie, uczynię cię silnym). Propozycją, jaką skierowano do tych młodych tubylców, było spotkanie osobiste ludzi młodych z plemienia Boe-Bororo z Bogiem w stylu salezjańskiej duchowości, uwzględniając przy tym rysy kulturowe tej grupy. Były to więc dni wielkiej duchowości, modlitwy i integracji, jak również – świątecznego oratorium w sobotnie popołudnie, w czasie którego wyraźnie dały znać o sobie gesty miłości i przyjaźni ze strony wszystkich obecnych tam młodych tubylców, a także salezjanów i córek Maryi Wspomożycielki.

Jak twierdzi ks. Galvão, to doświadczenie związane z “Dniem Autochtona” było bardzo cenne, ponieważ obdarowało ziarnem nadziei i radości młodych Boe-Bororo. “Były to momenty wielkiego bogactwa duchowego i kulturowego, w czasie których lepiej poznaliśmy Jezusa Chrystusa w sposób radosny i żywotny, jak nas nauczył Księdz Bosko, czyniąc to w stylu, jaki młodzi Boe-Bororo przyjmują z wielką wiarą”.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet