Organizacja Narodów Zjednoczonych zauważyła, że “na całym świecie prawie jedna na cztery dziewczęta w grupie wiekowej 15-19 lat nie chodzi do szkoły ani nie pracuje, podczas gdy wśród chłopców zachodzi tak w przypadku jednego chłopca na dziesięciu”. Każdego dnia dziewczęta muszą pokonywać wiele przeszkód, borykając się z takimi problemami jak przedwczesne małżeństwa, wychowanie dzieci, nierówność w edukacji, przemoc i nierówny dostęp do opieki zdrowotnej. Dziewczęta udowadniają jednak, że są pod tym względem zdeterminowane.
Salezjańscy misjonarze żyjący i pracujący w ponad 130 krajach na całym świecie robią wszystko, aby byli równo traktowani dziewczęta i chłopcy, co czynią przede wszystkim poprzez programy adresowane do dziewcząt.
“Salezjanie zdają sobie sprawę z tego, że dziewczętom trudniej jest uzyskać dostęp do edukacji, dlatego robimy wszystko, aby dziewczęta mogły chodzić do szkoły i uczyć się umiejętności, które pozwolą im później być samowystarczalnymi w życiu” - powiedział ks. Timothy Ploch, tymczasowy dyrektor “Salesian Missions”. “Salezjańskie ośrodki edukacyjne zapewniają bezpieczne środowisko nauki dla dziewcząt i zachęcają je do dalszej edukacji i szkolenia zawodowego, aby mogły stać się ostoją w swoich rodzinach i społecznościach”.
W kontekście Międzynarodowego Dnia Dziewcząt “Salesian Missions” z satysfakcją przybliżają niektóre z wielu programów edukacyjnych i wsparcia społecznego, jakie są realizowane na rzecz dziewcząt i młodych kobiet na całym świecie.
I tak, w Cochabamba w Boliwii salezjanie prowadzą “Hogar Maria Auxiliadora”, gdzie dziewczęta znajdują schronienie i możliwość edukacji oraz mają zapewnione bezpieczne środowisko, w którym mogą stawać się samodzielnymi młodymi kobietami. Tak było w przypadku Veronicy, która przybyła tam w wieku zaledwie sześciu lat, porzucona przez rodziców, nie wiedząc dlaczego. Dziewczynce pomogła Eden Gordon, świecka misjonarka, która poprzez zabawę z nią sprawiła, że Veronica poczuła się kochana i zrozumiana.
Salezjańscy misjonarze w Machali, w Ekwadorze, zapewniają edukację techniczną zagrożonej młodzieży z ubogich dzielnic miasta. Salezjanie wsparli również 20 małych rodzinnych w prowadzeniu działalności gospodarczej, poprawiając w ten sposób warunki życia beneficjentów. Celem tego przedsięwzięcia było zmniejszenie ubóstwa poprzez możliwość zdobycia odpowiednich umiejętności technicznych oraz wsparcie rodzin i przedsiębiorczości wśród młodych ludzi w wieku od 18 do 35 lat. Kursy skierowane były w szczególności do młodych imigrantek, głównie z Wenezueli, oraz Ekwadorek żyjących w warunkach wykluczenia społecznego, w tym samotnych matek i ubogich kobiet. Mając niższy poziom wykształcenia, te młode kobiety normalnie miałyby poważne przeszkody, gdy chodzi o znalezienie pracy i dalszą edukację. Dzięki te projektowi mogłby odbyć kursy gastronomiczne, kosmetyczne i naprawy telefonów komórkowych.
W Pakistanie salezjanie świadczą usługi w zakresie rozwoju społecznego i edukacyjnego ubogiej młodzieży i ich rodzin w ośrodkach w Lahaur i Kwecie. Szkoły salezjańskie zapewniają stypendia i zakwaterowanie uczniom z ubogich rodzin, czyniąc edukację dostępną dla nich, co stanowi również zachętę dla samych rodziców do posyłania dzieci do szkoły. W ramach swojej oferty edukacyjnej synowie Księdza Bosko stworzyli specjalne programy ukierunkowane na edukację oraz wychowanie dziewcząt i młodych kobiet, uświadamiając im, jakie są ich prawa i możliwości, z których mogą skorzystać, by się usamodzielnić. Salezjanie zachęcają te młode kobiety do kontynuowania nauki i organizują dla nich kursy nauki zawodu. Jedna z tych dziewcząt powiedziała: “Jeśli będziemy się uczyć, możemy mieć lepszą przyszłość”.
Na koniec wypada wspomnieć o szkole średniej “St. Augustine Agricultural Junior” w Lungi, w Sierra Leone. Ta szkoła, otwarta w 1984 r., posiada obecnie 14 sal lekcyjnych, pracownię komputerową, ambulatorium/placówkę medyczną oraz budynek administracyjny i jest w stanie zapewnić odpowiednią edukację chłopcom i dziewczętom z marginesu. Dzięki darowiznom otrzymanym od “Salesian Missions” placówka przeszła również pewne prace konserwacyjne i remontowe, a także mogła zakupić mundurki szkolne, sprzęt sportowy i żywność na przygotowanie posiłków w szkole.
