Zbieżność tych dwóch jubileuszy stanowi zachętę, płynącą z samego Nieba, do głębokiej refleksji nad nadprzyrodzoną cnotą “nadziei” i do odkrycia w życiu męczenników chińskich wzorca do życia tą właśnie nadzieją.
Jubileusz: pielgrzymka nadziei
W tradycji Kościoła Jubileusz, związany z Rokiem Świętym, który odbywa się okresowo, jest czasem niezwykłej łaski, przebaczenia i pojednania. Słowo “pielgrzym” odwołuje do obrazu grupy ludzi, którzy opuszczają swoje wygodne domy i wyruszają w wędrówkę do świętego miejsca. Każdy chrześcijanin od momentu chrztu św. wyrusza w taką pielgrzymkę, podążając drogą prowadzącą do niebiańskiego domu Ojca.
Droga ta nie zawsze jest gładka. Świat często nękają mroki wojny, podziałów społecznych, chorób i wewnętrznych konfliktów. W takich czasach “nadzieja” staje się wyjątkowo cenna. Jednak “nadzieja”, którą głosi Kościół, nie jest świeckim sensem optymistycznych przypuszczeń, zwykłym “chciałbym, żeby tak było”, ani też pustą psychologiczną pociechą.
Jest to “cnota nadprzyrodzona”, którą Bóg osobiście tchnął w nasze dusze. Katechizm Kościoła Katolickiego w numerze 1817 podaje nam jasną definicję: “Nadzieja jest cnotą teologalną, dzięki której pragniemy jako naszego szczęścia Królestwa niebieskiego i życia wiecznego, pokładając ufność w obietnicach Chrystusa i opierając się nie na naszych siłach, ale na pomocy łaski Ducha Świętego”.
Dlatego „Pielgrzymi Nadziei” to ludzie, którzy, kierując się głębokim pragnieniem życia wiecznego i ufając obietnicom Chrystusa, będąc prowadzeni przez Ducha Świętego, podążają drogą życia. Zarówno w czasach sprzyjających, jak i niekorzystnych, ich wzrok zawsze skierowany jest ku ojczyźnie wiecznej.
Święci męczennicy z Chin: ostatni świadkowie nadziei
1 października, we wspomnienie św. Teresy z Lisieux, patronki misji, w kulminacyjnym momencie Wielkiego Jubileuszu Tysiąclecia, papież św. Jan Paweł II kanonizował 120 chińskich męczenników, co było ogromnym darem Boga dla Kościoła chińskiego. Wśród tych 120 świętych znajdują się biskupi, kapłani, siostry zakonne, katecheci i świeccy – mężczyźni i kobiety, starzy i młodzi, od początku dynastii Ching do 19. roku Republiki Chińskiej (1930) i z 10 różnych prowincji Chin.
Wśród tych 120 błogosławionych męczenników znaleźli się także misjonarze salezjańscy Alojzy Versiglia i Kalikst Caravario, którzy, udając się z wizytą duszpasterską w 1930 r., zginęli, stając o obronie trzech dziewczyn – katechetek w Lai Tau Tsui, Shiu Chow, w prowincji Kwangtung. Ich postawa stanowi najbardziej żywe i kompletne odzwierciedlenie definicji “nadziei” proponowanej przez Kościół.
Dlaczego byli w stanie bez strachu stawić czoła okrutnym torturom, upokorzeniom, a nawet śmierci? - Ponieważ ich pragnienie “życia wiecznego” znacznie przewyższało ich przywiązanie do życia doczesnego.
Dlaczego pozostali niezachwiani w obliczu pokusy wyrzeczenia się swojej wiary, aby ocalić życie? - Ponieważ “ufali obietnicom Chrystusa”, głęboko wierząc, że po krótkim okresie cierpienia nadejdzie wieczna chwała i radość z przebywania z Panem.
Skąd czerpali swoją siłę? - Pochodziła ona właśnie z “pomocy łaski Ducha Świętego”, która pozwalała im żyć nadprzyrodzoną odwagą na granicy ludzkiej wytrzymałości.
Słowo “męczennik” pierwotnie oznaczało „świadka”. Ci swoją własną krwią dali najbardziej wymowne świadectwo zmartwychwstania Chrystusa i obietnicy życia wiecznego. Ich życie było intensywną pielgrzymką, której celem nie była ziemska świątynia, ale niebieska Jerozolima.
Dlatego też, podczas obchodów tego jubileuszu, powrót do ich czynów pomaga nam zrozumieć, co naprawdę oznacza bycie “pielgrzymem nadziei”.
Konkluzja: żyć jako pielgrzymi nadziei w teraźniejszości
Podwójny jubileusz, obchodzony w 2025 roku, zachęca każdego z nas do zastanowienia się nad pytaniami: Czy moje życie jest drogą do niebiańskiego domu? Czy w moim codziennym życiu, w wyzwaniach związanych z rodziną, pracą i społeczeństwem, żywię “pragnienie i oczekiwanie” życia wiecznego? Czy naprawdę wierzę “w obietnice Chrystusa”, w to, że On naprawdę czuwa, nawet gdy nie widzę wyjścia? Czy często polegam na “pomocy Ducha Świętego”, czerpiąc siłę z modlitwy i sakramentów?
Nie wszyscy są powołani do przelania krwi w “czerwonym męczeństwie”, jak uczynili to święci męczennicy, ale wielu doświadcza codziennie “białego męczeństwa” – ponosząc ofiary, aby podtrzymać swoją wiarę w zsekularyzowanym świecie i znosząc niezrozumienie i odrzucenie w imię miłości i prawdy. W tej pielgrzymce święci męczennicy z Chin są dla nas najlepszymi przewodnikami i towarzyszami.
